ຍ້ອນ​ຫຍັງອັດຕາດອກ​ເບ້ຍ​ທະນາຄານ​ຢູ່​ປະ​ເທດ​ເຮົາ​ຈຶ່ງສູງ ?

       ຕາມ​ຫລັກການ​ແລ້ວ, ອັດຕາ​ດອກ​ເບ້ຍ​ສູງ ຫລື ຕ່ຳ ​ແມ່ນ​ການ​ດັດສົມ​ໃນ​ຕົວ​ຂອງ​ມັນ​ເອງ. ສະນັ້ນ ​ໃນ​ແງ່​ຂອງ​ຜູ້​ຝາກ​ເງິນ​ຈຶ່ງ​ຕ້ອງການ​ໃຫ້​ອັດຕາ​ດອກ​ເບ້ຍ​ສູງ ​ແລະ ຜູ້​ກູ້​ຢືມ​ພັດຢາກ​​ໃຫ້​ອັດຕາ​ດອກ​ເບ້ຍ​ຕ່ຳ.

      ທະນາຄານ ​ແຫ່ງ ສປປ ລາວ ​ໃຫ້​ຮູ້​ວ່າ: ປະ​ເທດ​ເຮົາ​ບໍ່ໄດ້​ກຳນົດ​ເພດານ​ອັດຕາ​ດອກ​ເບ້ຍ​ທີ່​ລັດ​ກຳນົດນັບ​ແຕ່​ປີ 2003 ​ເປັນຕົ້ນມາ ​ໂດຍ​ປ່ອຍ​ໃຫ້​ອັດຕາ​ດອກ​ເບ້ຍ​ຂອງ​ທະນາຄານ​ເປັນ​ໄປ​ຕາມ​ກົນ​ໄກ​ຕະຫລາດໝາຍວ່າໃຫ້ຜູ້ ຝາກເງິນ ແລະ ຜູ້ກູ້ເງິນມີສ່ວນຮ່ວມໃນການກຳນົດອັດຕາດອກເບ້ຍຂອງທະນາຄານຄືຖ້າທະນາຄານຕ້ອງການລະ ດົມເງິນຝາກເພີ່ມຂຶ້ນ ກໍຕ້ອງຍົກອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນຝາກສູງຂຶ້ນ ແລະ ທະນາຄານຢາກປ່ອຍສິນເຊື່ອເພີ່ມຂຶ້ນ ກໍຕ້ອງຫລຸດອັດຕາດອກເບ້ຍໃຫ້ຕ່ຳລົງ.

    ນັກທຸລະກິດ, ຜູ້ປະກອບການຕ່າງໆພາຍໃນປະເທດມັກຕັ້ງບັນຫາວ່າ: ອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ຂອງທະນາຄານ ຢູ່ປະເທດເ ຮົາສູງຫລາຍເມື່ອປຽບທຽບກັບອັດຕາດອກເບ້ຍທະນາຄານຢູ່ປະເທດໃກ້ຄຽງ, ຄວາມຈິງແລ້ວອັດຕາ ດອກເບ້ຍຕ່ຳແມ່ນເລື່ອງ ທຳມະດາຂອງປະເທດທີ່ພັດທະນາຍ້ອນເຂົາເຈົ້າມີພື້ນຖານໂຄງລ່າງລະບົບການເງິນທີ່ເຂັ້ມ ແຂງທັນສະໄໝເຊັ່ນ: ການເຊື່ອມ ໂຍງເຄືອຂ່າຍຄອມພິວເຕີ, ການເກັບກຳປະຫວັດລູກຄ້າ, ການໃຊ້ບັດອີເລັກໂຕຣ ນິກແທນເງິນສົດ, ການໃຊ້ລະບົບບັນຊີໄດ້ ມາດຕະຖານລວມໄປເຖິງການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍມີຄວາມສັກສິດ ແລະ ອື່ນໆ. ນອກຈາກນີ້ ການຄຸ້ມຄອງລາຄາສິນ ຄ້າຂອງ

ປະເທດພັດທະນາກໍມີປະສິດທິຜົນກວ່າເຮັດໃຫ້ອັດຕາເງິນເຟີ້ຢູ່ ໃນລະດັບຕ່ຳ. ສະນັ້ນ ອັດຕາດອກເບ້ຍຈຶ່ງຕ່ຳຍ້ອນ ອັດຕາດອກ ເບ້ຍແມ່ນໄດ້ຈາກອັດຕາດອກເບ້ຍແທ້ຈິງລົບກັບ ອັດຕາເງິນເຟີ້. ຕົວຢ່າງດອກເບ້ຍ 7%, ອັດຕາເງິນເຟີ້ 5% ແລະ ດອກເບ້ຍທີ່ ແທ້ຈິງແມ່ນ 2%.

      ສຳລັບປະເທດເຮົາ, ການລະດົມທຶນ ແລະ ສະໜອງທຶນແມ່ນອີງໃສ່ລະບົບທະນາຄານເປັນຫລັກ, ສ່ວນສະ ຖາບັນການ ເງິນອື່ນໆຍັງບໍ່ມີບົດບາດຫລາຍອັນນີ້ເປັນຈຸດແຕກຕ່າງສຳຄັນກັບປະເທດທີ່ພັດທະນາແລ້ວ, ການລະ ດົມ ທຶນຂອງລະບົບທະ ນາຄານສ່ວນຫລາຍແມ່ນເປັນທຶນໄລຍະ ສັ້ນຕ່ຳກວ່າ 1 ປີ ກວມອັດຕາ ສ່ວນ 78%. ຂະ ນະດຽວກັນ, ຄວາມຕ້ອງການ ແຫລ່ງທຶນເພື່ອພັດທະນາໃນໄລຍະນີ້ແມ່ນມີສູງຫລາຍ. ສະນັ້ນ ການຕອບສະໜອງ ແຫລ່ງທຶນຂອງທະນາຄານຈຶ່ງບໍ່ພຽງພໍ ຍ້ອນສະພາບດັ່ງກ່າວທະນາຄານຈຶ່ງລະດົມທຶນ ເຊັ່ນ: ຍົກດອກເບ້ຍເງິນຝາກ ສູງຂຶ້ນ, ຈ່າຍດອກເບ້ຍເງິນຝາກຕາມຄວາມ ຕ້ອງການຂອງລູກຄ້າ, ຈັບສະຫລາກຊີງໂຊກເລກທ້າຍບັນຊີເງິນຝາກ, ໃຊ້ລົດລະດົມເງິນຝາກເຄື່ອນທີ່ ແລະ ອື່ນໆ. ການລະດົມທຶນດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ດອກເບ້ຍເງິນຝາກສູງຂຶ້ນສະເລ່ຍ ດອກເບ້ຍເງິນຝາກໄລຍະ 1 ປີແມ່ນ 8% ຄິດເປັນອັດຕາ ດອກເບ້ຍທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນ 2,3% ແລະ ເຮັດໃຫ້ການລະ ດົມເງິນຝາກເພີ່ມຂຶ້ນໃນແຕ່ລະປີສະເລ່ຍ 32%.

     ແນວໃດກໍຕາມ, ຍ້ອນຄວາມຕ້ອງການແຫລ່ງທຶນໃນການພັດທະນາມີສູງຫລາຍ, ເງິນຝາກທະນາຄານເພີ່ມ ຂຶ້ນໃນອັດຕາ ດັ່ງກ່າວຍັງບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງນັກລົງທຶນໄດ້, ສະເລ່ຍອັດຕາສ່ວນເງິນກູ້ ເພີ່ມຂຶ້ນ 40% ຕໍ່ປີ, ອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ໄລຍະ 1 ປີຂອງລະບົບທະນາຄານສະເລ່ຍ ແມ່ນ 13%. ຖ້າຄິດເປັນ ດອກເບ້ຍກູ້ຢືມທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນ 7,35% ຕໍ່ປີ, ແຕ່ຖ້າເບິ່ງໃນແງ່ຂອງຜູ້ບໍລິຫານທະນາຄານເຫັນວ່າອັດຕາດອກເບ້ຍ ດັ່ງກ່າວມີຄວາມສົມເຫດສົມຜົນ ຕາມກົນໄກຕະຫລາດ ເນື່ອງຈາກວ່າອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ສູງຄວາມຕ້ອງການເງິນ ກູ້ກໍຍັງນັບມື້ເພີ່ມຂຶ້ນ. ອີງຕາມຂໍ້ມູນ 6 ເດືອນຕົ້ນປີ 2013, ໃນ 100% ຂອງເງິນຝາກທະນາຄານສາມາດປ່ອຍກູ້ ໄດ້ 90%, ອີກ 10% ເປັນເງິນສຳຮອງຕາມ ກົດໝາຍແລະຄັງແຮສະພາບຄ່ອງ. ສະນັ້ນ ເຫັນວ່າຍັງມີຫລາຍຫົວ ໜ່ວຍທຸລະກິດທີ່ສາມາດກູ້ຢືມໃນອັດ ຕາດອກເບ້ຍດັ່ງ ກ່າວໄປດຳເນີນທຸລະກິດທີ່ມີຜົນກຳໄລເພາະໂຕເລກໜີ້ທີ່ບໍ່ ເກີດດອກອອກຜົນຂອງທະນາຄານໃນ 6 ເດືອນຕົ້ນປີ 2013 ມີພຽງ 2,46% ເຊິ່ງຢູ່ໃນຂອບທີ່ທະນາຄານແຫ່ງ ສປປ ລາວ ກຳນົດບໍ່ເກີນ 3% ຍ້ອນແນວນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ມີທະນາຄານ ໃດຫລຸດອັດຕາດອກເບ້ຍເງິນກູ້ຂອງ ຕົນລົງ ແລະ ທະນາຄານຈະບໍ່ມີແຫລ່ງທຶນພຽງພໍມາປ່ອຍກູ້ໄດ້.