Ad

Ad

12 September 2016

ເມົາຕອນຂັບ ອາດດັບກາງທາງ ( ຄໍລຳ ເບິ່ງກວ້າງເຫັນໄກ )

# ວິເສດ ສະແຫວງສຶກສາ
    ເຄີຍອ່ານພົບສະຖິຕິຫລາຍຕໍ່ຫລາຍທີ່ບອກວ່າ: ແຕ່ລະປີຄົນທີ່ເສຍຊີວິດໃນທົ່ວໂລກຍ້ອນອຸປະຕິເຫດທາງຖະໜົນນັ້ນມີຈຳນວນລື່ນການເສຍຊີວິດຍ້ອນພະຍາດບາດເຍົາອື່ນໆລວມເຂົ້າກັນຫລາຍທົບເທົ່າ. ຢູ່ລາວເຮົາ ແຕ່ລະປີຈຳນວນຄົນເສຍຊີວິດຍ້ອນອຸປະຕິເຫດທາງຖະໜົນນັ້ນທຽບໄດ້ກັບຈຳນວນປະຊາ ຊົນໃນບ້ານຂະໜາດກາງ. ສາເຫດທີ່ພາໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດພວກເຮົາມັກຖິ້ມໂທດໃສ່ການລະເມີດກົດຈະລາຈອນ, ສະພາບຖະໜົນຫົນທາງ ກໍຄືສະພາບເຕັກນິກຍານພາຫະນະບໍ່ໄດ້ມາດຕະ ຖານ, ແຕ່ເຫດ ຜົນພູດໃຫຍ່ໆສຸດກໍແມ່ນຍ້ອນເມົາແລ້ວຂັບ ຈົນມີຄົນຕ້ອງການຕັ້ງຄຳຂວັນເຕືອນສະຕິໃໝ່ວ່າ ເມົາແລ້ວຂັບ ດັບກາງທາງແລະ ຄຳເຕືອນທີ່ໜ້າຢ້ານອີກຄື ຂັບຕອນເມົາ ໄດ້ເຝົ້າປ່າຊ້າ”. ຄຳເຕືອນທີ່ຟັງມ່ວນຫູແຕ່ມີຄວາມໝາຍເຖິງຕາຍຄືກັນເວົ້າວ່າ ຂັບດີໄດ້ພວງມາໄລ ຂັບຈັ່ງໄຮໄດ້ພວງມາລາ”.


     ຍ້ອນວ່າພິດເຫລົ້າເປັນກົກເຄົ້າເຫງົ້າກໍກໍ່ໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດກາງຖະໜົນຫລາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ປະເທດຕ່າງໆຈຶ່ງເອົາໃຈໃສ່ແກ້ໄຂບັນຫາເຫລົ້າກັບການຂັບລົດ. ຢູ່ຫວຽດນາມ, ຜູ້ຂຽນເຄີຍອ່ານພົບວ່າ ໄດ້ມີໜ່ວຍງານອາສາສະໝັກ ເພື່ອຊ່ວຍສົ່ງພວກຂີ້ເມົາກັບເຮືອນ ເພາະຈະສ່ຽງຖ້າປ່ອຍໃຫ້ຂັບລົດເມືອເອງ. ຂ່າວບອກວ່າ: ໜ່ວຍງານນີ້ມີການປະສານງານກັບບາເຄື່ອງດື່ມ ແລະ ຮ້ານອາຫານຕ່າງໆ ເພື່ອກຳໄດ້ຈຳນວນຜູ້ທີ່ດື່ມຈົນໝົດຄວາມສາມາດຈະຂັບລົດເອງ. ບັນຫານຳຄົນຂີ້ເຫລົ້າສົ່ງເຮືອນນີ້ມັນບໍ່ງ່າຍພໍປານໃດ ເພາະເມົາເທົ່າໃດພວກນີ້ແຮງມັກອ້າງວ່າໂຕບໍ່ເມົາຍັງຂັບລົດໄດ້ສະບາຍ !!. ຂ່າວນີ້ອອກມາດົນແລ້ວຄິດວ່າປານນີ້ໜ່ວຍງານຊ່ວຍຊີວິດຄົນເມົາກັບເຮືອນຄົງໄປໄດ້ໄກແລ້ວ. ອີກຂ່າວໜຶ່ງທີ່ອ່ານພົບຢູ່ວຽງຈັນທາມ (Vientiane Times) ສະບັບວັນທີ 24 ເດືອນມິຖຸນາ 2014 ທີ່ບອກວ່າ: ໃນເດືອນຕົ້ນປີ 2014 ນະຄອນຫລວງຮ່າໂນ້ຍໄດ້ປັບປຸງລະບົບຄວາມປອດໄພໃນການໃຊ້ລົດໃຊ້ຖະໜົນ ໂດຍການຕິດຕັ້ງໄຟອຳນາດຢູ່ບັນດາຈຸດສ່ຽງ. ນອກນັ້ນ ຍັງໄດ້ຕິດປ້າຍເຕືອນບໍ່ໃຫ້ຂັບຂີ່ໄວເກີນກຳນົດຈຳນວນ 300 ປ້າຍ, ແຕ່ຕິດໃຈແຮງແມ່ນການສ້າງຈຸດທາງເປັນຄື້ນກວ່າ 200 ຈຸດ (Speed bump) ເພື່ອວ່າເວລາຕີນລົດຢຽບຄື້ນກໍຈະເກີດສຽງດັງຕຶດໆໆໆເຕືອນສະຕິຜູ້ຂັບ ທັງຊ່ວຍຫລຸດຄວາມໄວລົງ. ຜູ້ຂຽນຢາກໃຫ້ນະຄອນຫລວງພວກເຮົາມີຈຸດທີ່ເປັນຄື້ນຫລາຍຕື່ມຢູ່ບ່ອນທີ່ມີຄວາມສ່ຽງເກີດອຸປະຕິເຫດສູງ. ຢູ່ ສປ ຈີນ ນັ້ນ, ຜ່ານການສຳຫລວດຜູ້ຂັບຂີ່ຫລາຍເຖິງ 1.083 ຄົນ ໃນປີ 2014 ແລະ ພົບວ່າໃນຈຳນວນຜູ້ຂັບຂີ່ 10 ຄົນໃດມີ 1 ຄົນເຄີຍຂັບລົດພາຍຫລັງດື່ມນ້ຳເມົາມາແລ້ວ ແລະ 34% ບອກວ່າ ເຄີຍມີກໍລະນີຫລັບໃນເວລາຂັບລົດ. ໃນປີ 2011, ສປ ຈີນ ໄດ້ຍົກລະດັບໂທດ ເມົາແລ້ວຂັບໃຫ້ເປັນໂທດອາຍາໃນກົດໝາຍອາຍາສະບັບປັບປຸງ, ແຕ່ນັ້ນມາປາກົດວ່າອຸປະຕິເຫດຈາກສະພາບ ເມົາແລ້ວຂັບຫລຸດລົງເຖິງ 25%, ສ່ວນການຕາຍ ແລະ ບາດເຈັບຍ້ອນສາເຫດດັ່ງກ່າວຫລຸດລົງເກືອບ 40% ອັນນີ້ແມ່ນສະຖິຕິນັບແຕ່ມື້ປະກາດໃຊ້ກົດໝາຍອາຍາສະບັບປັບປຸງຫາປີ 2014. ຢູ່ສາທາລະນະເຊັກ (ແຕ່ກ່ອນເຊັກກັບສະໂລວັກໂຮມເປັນປະເທດດຽວເອີ້ນວ່າ ເຊັກໂກສະໂລວາກີ) ນັ້ນ, ບັນຫາການດື່ມເຫລົ້າໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທ້າທາຍໃຫຍ່. ສະຖິຕິເມື່ອ 4 ປີກ່ອນບອກວ່າ ໂດຍສະເລ່ຍແລ້ວຄົນເຊັກຜູ້ໜຶ່ງດື່ມເຫລົ້າຈຳນວນ 9,9 ລິດຕໍ່ປີ ເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາປະເທດແຖວໜ້າເລື່ອງດື່ມເຫລົ້າ. ເດັກທີ່ດື່ມເຫລົ້າຕອນມີອາຍຸ 16 ປີນັ້ນຫລາຍກວ່າເດັກໃນເກນອາຍຸດຽວກັນຢູ່ປະເທດອື່ນໆ. ພູດຄວາມຕາຍຈາກພິດເຫລົ້າຢູ່ປະເທດເຊັກນັ້ນກວມ 6% ຂອງຈຳນວນການຕາຍທັງໝົດ. ໃນປີ 2007 ການໃຊ້ຈ່າຍເພື່ອປິ່ນປົວພະຍາດທີ່ເກີດຈາກການດື່ມເຫລົ້ານັ້ນຕົກເປັນເງິນເຖິງ 117,30 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ. ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາຈາກນ້ຳເມົາ, ປະເທດເຊັກໄດ້ດຳເນີນຂະບວນການ ຫລຸດຜ່ອນການສະໜອງຄວາມຕ້ອງການເຫລົ້າ ແລະ ຜົນຮ້າຍຂອງມັນ”. ຢູ່ສິງກະໂປ, ເພື່ອນໆຊາວສິງກະໂປເຄີຍບອກຜູ້ຂຽນວ່າ ຖ້າໃຜຢາກ “Drive Drink ແລະ Smoke” ນັ້ນ ຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍແພງທີ່ສຸດ. ແປເປັນພາສາລາວໃຫ້ໄດ້ຄວາມໝາຍກໍແມ່ນໃຜຢາກມີລົດຂີ່, ຢາກດື່ມເຫລົ້າ ແລະ ສູບຢານັ້ນ ຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍລາຄາແພງທີ່ສຸດ ເພາະທາງການສິງກະໂປບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ລົດມີຈຳນວນລົ້ນປະເທດ, ບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ຄົນເສຍສຸຂະພາບຍ້ອນຢາສູບ ແລະ ບໍ່ຕ້ອງການໃຫ້ພິດເຫລົ້າບັນຊາຄົນສິງກະໂປ ໂດຍສະເພາະແມ່ນເວລາຂັບຂີ່. ໂທດໃນການຂັບຂີ່ພາຍຫລັງດື່ມເຫລົ້າເມົາມານັ້ນແມ່ນຕິດຄຸກສູງສຸດ 3 ປີ ແລະ ປັບໄໝສູງສຸດ 30.000 ໂດລາສະຫະລັດ. ຢູ່ບ້ານເຮົາເຄີຍມີຜູ້ສະເໜີຂໍ້ຄິດວ່າ: ການກຳຈັດບັນຫາ ເມົາແລ້ວຂັບນັ້ນ ຈະອາໄສແຕ່ການສຶກສາອົບຮົມນັ້ນບໍ່ໄດ້ກິນດອກ, ມັນຕ້ອງມີມາດຕະການປັບໄໝໃສ່ໂທດຕົວຈິງໜັກໆ, ພວກເມົາແລ້ວຂັບຈຶ່ງຊິຫລາບຊິຈື່ ບໍ່ດື້ເຮັດຄືເກົ່າ ວ່າຊັ້ນ !.

No comments:

Post a Comment