ນາຍົກແນະນໍາຂະແໜງວິທະຍາສາດວາງແຜນຄົ້ນຄວ້າໃຫ້ມີຈຸດສຸມ

            ໃນໂອກາດໂອ້ລົມຕໍ່ກອງປະຊຸມນັກວິທະຍາສາດຄັ້ງທໍາອິດຂອງທ່ານນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ທອງລຸນ ສີສຸລິດ ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ທ່ານໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນບັນຫາສໍາຄັນວ່າ: ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ 5 ຄັ້ງທີ VIII (2016-2020) ລັດຖະບານໄດ້ກໍານົດເປົ້າໝາຍການພັດທະນາຄື: ເສດ ຖະກິດແຫ່ງຊາດເຕີບໃຫຍ່ຕໍ່ເນື່ອງ, ໝັ້ນທ່ຽງ ແລະ ມີຄວາມສົມດຸນ. ພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດໃຫ້ເປັນປັດໃຈຕັດສີນການພັດທະນາໂດຍການຍົກລະດັບຄວາມສາມາດຂອງບຸກຄະລາກອນພາກລັດ ແລະ ກໍາລັງແຮງຂອງເອກະຊົນໃຫ້ສູງຂື້ນ, ຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຢ່າງທົ່ວເຖິງ, ທຸກຊົນເຜົ່າ, ທຸກເພດໄວສາມາດເຂົ້າເຖິງການສຶກສາ ແລະ

ພັດທະນາວັດທະນາທໍາອັນດີງາມຂອງຊາດ, ຮັບປະກັນສະຖຽນລະພາບດ້ານການເມືອງຢ່າງໜັກແໜ້ນ, ສັງຄົມມີຄວາມສະຫງົບ ແລະ ເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ, ຍຸຕິທໍາໂປ່ງໃສ ແລະ ຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ ແລະ ສິ່ງ ແວດລ້ອມ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ນໍາໃຊ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນຕາມທິດສີຂຽວ ແລະ ຍືນຍົງ, ກຽມ ພ້ອມຮັບມືກັບໄພພິບັດທໍາມະຊາດ ແລະ ການປ່ຽນແປງດິນຟ້າອາກາດຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ. ດັ່ງນັ້ນຂະແໜງວິທະຍາສາດ-ເຕັກໂນໂລຊີ ຄວນຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຜັນຂະຫຍາຍທິດທາງແຜນວຽກຈຸດສຸມຂອງຕົນໃຫ້ເປັນໂຄງການ ແລະ ກິດຈະການລະອຽດທີ່ສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ເພື່ອປະກອບສ່ວນໜັກແໜ້ນເຂົ້າໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມທີ່ລັດຖະບານໄດ້ກໍານົດໄວ້, ເນື່ອງຈາກການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີ ເປັນວຽກງານທີ່ຕ້ອງການພັດທະນາແບບຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ ມີຈຸດສຸມ, ບາງວຽກຕ້ອງໃຊ້ເວລາຍາວນານ 10 ປີຂຶ້ນໄປ, ບາງວຽກໃຊ້ເວລາ 5-10 ປີ ແລະ ບາງວຽກກໍໃຊ້ເວລາບໍ່ດົນປານໃດເພື່ອຈະໃຫ້ເຫັນຜົນ. ດັ່ງນັ້ນຂໍຮຽກຮ້ອງ ໃຫ້ນັກຄົ້ນຄວ້າ, ນັກວິທະຍາສາດ ເອົາໃຈໃສ່ຄົ້ນຄວ້າຕື່ມໃນເງື່ອນໄຂທີ່ພວກເຮົາມີຂໍ້ຈຳ ກັດ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຫລາຍດ້ານ, ບໍ່ວ່າຈະແມ່ນດ້ານພື້ນຖານໂຄງລ່າງ, ຊັບພະຍາກອນມະນຸດ, ທຶນຮອນ ແລະ ອື່ນໆ, ອີກດ້ານໜຶ່ງພວກເຮົາກໍມີທ່າແຮງຫລາຍດ້ານເພື່ອສຸມທຶນຮອນທີ່ມີຈຳກັດໃສ່ການພັດທະນາດ້ານໃດໜຶ່ງໃນແຕ່ລະໄລຍະ ເປັນຕົ້ນ: ແຕ່ 1-5 ປີ, 5-10 ປີ ແລະ 10-20 ປີຕໍ່ໜ້າ ເພື່ອໃຫ້ການນຳໃຊ້ທຶນດັ່ງ ກ່າວມີປະສິດທິຜົນ. ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ, ກໍໃຫ້ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ໝູນໃຊ້ບົດຮຽນຂອງບັນດາປະເທດເພື່ອນມິດ ສາກົນ, ທັງໃນພາກພື້ນ ແລະ ໃນໂລກທີ່ມີຜົນສຳເລັດສູງໃນການພັດ ທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີແບບກ້າວກະໂດດເຊັ່ນ: ຍີ່ປຸ່ນ, ສ.ເກົາຫລີ, ສປ ຈີນ, ອິດສະລາແອນ, ໄທ, ຫວຽດນາມ ແລະ ປະ ເທດອື່ນໆ ເພື່ອການພັດທະນາວິທະຍາສາດ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີພາຍໃນປະເທດ. ບັນຫາສຳຄັນໃນການໃຊ້ບົດຮຽນຂອງສາກົນແມ່ນຄວາມເຂົ້າໃຈອັນເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບສະພາບເງື່ອນໄຂພາຍໃນຂອງພວກເຮົາ ແລະ ການເລືອກເຟັ້ນ-ດັດປັບນຳໃຊ້ບົດຮຽນດັ່ງກ່າວຢ່າງເໝາະສົມ ແລະ ໃນເງື່ອນໄຂປັດຈຸບັນເວົ້າໄດ້ວ່າປະເທດເຮົາເປັນປະເທດນຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ທີ່ຄົ້ນພົບ ແລະ ບໍລິໂພກເຕັກໂນໂລຊີ. ດັ່ງນັ້ນ ຄຽງຄູ່ກັບການລົງທຶນໃສ່ການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ພັດທະນາຄວາມຮູ້ເຕັກໂນໂລຊີໃໝ່, ພວກເຮົາຄວນສຸມໃສ່ການເລືອກເຟັ້ນດັດປັບນຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ ແລະ ເຕັກໂນໂລຊີທີ່ມີຢູ່ ຫລື ທີ່ຜະລິດອອກມາໃໝ່ໃຫ້ມີປະສິດທິຜົນເພື່ອການພັດທະນາ, ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມການຜະລິດເປັນສິນຄ້າ ແລະ ເສີມສ້າງຄວາມອາດສາມາດແຂ່ງ ຂັນຂອງການຜະລິດ ແລະ ບໍລິການພາຍໃນປະເທດໃຫ້ມີປະສິດທິພາບ ແລະ ຫລາຍຂຶ້ນ.