ສາກົນເຫັນວ່າອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ຢູ່ລາວຍັງມີຕົວເລກສູງ

    ອົງການສະຫະປະຊາຊາດ(ສປຊ)ເພື່ອການພັດທະນາປະຈຳລາວ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ເຖິງວ່າລັດຖະບານລາວໄດ້ມີຄວາມຄືບໜ້າຫລາຍໃນການປັບປຸງສຸຂະພາບ ຂອງແມ່ໃຫ້ດີຂຶ້ນໃນຕະ ຫລອດໄລຍະ 20 ປີຜ່ານມາ, ໂດຍສະເພາະອັດຕາການ ຕາຍຂອງແມ່ແມ່ນຫລຸດລົງຈາກ 796 ຄົນໃນປີ 1995 ມາເປັນ 357 ຄົນຕໍ່ ການເກີດ 1 ແສນຄົນໃນປີ 2012, ຊຶ່ງຕົວເລກດັ່ງກ່າວນັບວ່າຍັງສູງຫລາຍ ແລະ ເປັນປັດໃຈໜຶ່ງທີ່ທ່ວງດຶງຄວາມຈະເລີນດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດ, ສະນັ້ນ ການຊ່ວຍຊີວິດຂອງແມ່ ແລະ ເດັກ ຈຶ່ງເປັນບູລິມະສິດຂອງລັດຖະບານທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂຢ່າງຮີບດ່ວນ.

     ພາຍຫລັງ, ສປປ ລາວ ເຂົ້າເປັນພາຄີຂອງແຜນປະຕິບັດງານສາກົນວ່າດ້ວຍປະຊາກອນ ແລະ ການພັດທະນາ (ICPD) ໃນປີ 1994, ແມ່ນໄດ້ປະຕິບັດພັນທະໃນການຂະຫຍາຍການສະໜອງການບໍລິການສຸຂະພາບຂອງແມ່ໃຫ້ເປັນ ການຮັກ ສາສຸຂະພາບຂັ້ນພື້ນຖານ, ໂດຍສະເພາະການເກີດລູກທຸກຄັ້ງແມ່ນຕ້ອງໄດ້ຮັບການ ຊ່ວຍເກີດໂດຍແພດພະດຸງຄັນທີ່ຜ່ານການ​ເຝິກກອົບຮົມ ຫລື ຜູ້ຊ່ວຍເກີດທີ່ມີຄວາມຊຳນານ. ປັດຈຸບັນ ສປປ ລາວ, ພວມສຸມໃສ່ການບັນລຸເປົ້າໝາຍສະຫັດສະວັດທີ 5 ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ ແລະ ແຜນງານຍຸດທະ ສາດສາກົນວ່າດ້ວຍສຸຂະພາບຂອງແມ່ ແລະ ເດັກ,

ໃນນັ້ນລັດຖະບານສະໜອງແພດພະດຸງຄັນເພື່ອຮັບປະກັນການ ເຂົ້າເຖິງບ່ອນທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການໃຫ້ໄດ້ຢ່າງໜ້ອຍ 1.500 ຄົນໃນປີ 2015. ຕໍ່ບັນຫາສຳຄັນດັ່ງກ່າວ, ໄລຍະຜ່ານມາອົງ ການສະຫະປະຊາຊາດກອງທຶນເພື່ອປະຊາກອນຈຶ່ງໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອລາວໃນການສະໜອງການເຂົ້າເຖິງການບໍລິ ການທາງດ້ານສຸຂະພາບໃນຫລາຍຂົງເຂດ, ຊຶ່ງສາມາດປ້ອງກັນອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ໄດ້ເກືອບ 75%, ປັດຈຸບັນ ຫລາຍກວ່າ 29% ຂອງການຖືພາແມ່ນບໍ່ໄດ້ມີການວາງແຜນ ແລະ ປະມານ 20% ຕ້ອງການຄຸມກຳເນີດແຕ່ບໍ່ສາມາດ ເຮັດໄດ້, ດັ່ງນັ້ນການຖືພາແຕ່ລະຄັ້ງແມ່ນມີີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເສຍຊີວິດຈາກອາການສົນໃນເວລາຖືພາ ແລະ ເກີດລູກ ເຊັ່ນ: ອາການຕົກເລືອດ, ຊຶມເຊື້ອ, ການລຸລູກ, ຄວາມດັນສູງ, ການກີດກັ້ນການເກີດ ແລະ ບັນຫາອື່ນໆ. ແນວ ໃດກໍ ຕາມເກືອບວ່າການຕາຍຂອງແມ່ແມ່ນສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ໂດຍຜ່ານການເບິ່ງແຍງຢ່າງເປັນປົກກະຕິຂອງຜູ້ຊ່ວຍເກີດ ຫລື ແພດພະດຸງຄັນ, ໃນບັນດາປະເທດທີ່ສາມາດຫລຸດຜ່ອນອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ໄດ້ສຳເລັດນັ້ນ ກໍຍ້ອນມີແພດພະດຸງ ຄັນທີ່ມີຄວາມຊຳນານ, ເຊິ່ງມັນແມ່ນປັດ​ໄຈຕົ້ນຕໍຂອງການບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ.