ສປປ ລາວ ກັບຄວາມພ້ອມໃນການກ້າວເຂົ້າເປັນປະຊາຄົມອາຊຽນໃນປີ 2015

   ປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດ ກັບທະເລ ແລະ ດ້ອຍພັດທະນາ ຄື ປະເທດລາວທີ່ ຕະຫລາດພາຍໃນຍັງອ່ອນນ້ອຍ, ການ ເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດ ແລະ ການຄ້າພາກ ພື້ນສາມາດເປັນແມ່ແຮງເພື່ອສົ່ງ ເສີມການພັດທະນາເສດຖະກິດ ໄດ້.

    ສຳລັບປະເທດລາວ ການຄ້າ ພາກພື້ນກັບປະເທດສະມາ ຊິກອາຊຽນກວມ ຫລາຍກວ່າ 83% ຂອງ ການຄ້າຂອງລາວທັງ ໝົດ ເຊິ່ງ ມັນຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ: ການຄ້າ ພາກ ພື້ນມີສ່ວນກ່ຽວພັນກັບການພັດ ທະນາເສດຖະກິດຂອງລາວ ແລະ ກາລະໂອ ກາດ ຕ່າງໆທີ່ຈະເກີດ ຂຶ້ນຈາກການເປັນອາຊຽນຕະ ຫລາດດຽວ.

    ສປປ ລາວ ການນຳໃຊ້ກາລະໂອກາດເພື່ອຢືນຢັນເຖິງຄຳ ໝັ້ນໝາຍອັນແຮງກ້າຂອງຕົນເພື່ອສືບຕໍ່ປະຕິວຽກງານຂອງ ຕົນໃນການກ້າວໄປສູ່ການເຊື່ອມໂຍງ, ການແຂ່ງຂັນສູງ ແລະ ຄວາມຮຸ່ງເຮືອງໃນຂົງເຂດອາ ຊຽນນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດມາ ສູ່ຜູ້ປະກອບການ ແລະ ປະຊາຊົນ ຂອງຕົນ.

    ການເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນການອາຊຽນຢ່າງຕັ້ງໜ້າ ແລະ ກໍໄດ້ຮັບການປັບປຸງຫລາຍໆ ດ້ານທີ່ສຳຄັນໃນການອຳນວຍ ຄວາມສະດວກດ້ານການເຄື່ອນຍ້າຍສີນຄ້າເຂົ້າ-ອອກປະເທດ, ສປປ ລາວ ກໍມຸ່ງໝັ້ນເພື່ອເຮັດໃຫ້ ຕົນສາມາດເປັນປະເທດ ເຊື່ອມຕໍ່ຫລາຍກວ່າປະເທດທີ່ບໍ່ມີຊາຍແດນຕິດທະເລ ເຖິງວ່າຈະມີບາງ ສິ່ງທ້າທາຍຢູ່ຕໍ່ໜ້າ, ແຕ່ ສປປ ລາວ ກໍຍັງສຳເລັດ

ການປັບປຸງ ຫລາຍດ້ານເຊັ່ນ: ການສ້າງຕັ້ງກອງເລຂາອຳນວຍຄວາມສະດວກດ້ານການຄ້າແຫ່ງຊາດ, ການສ້າງສູນຂໍ້ມູນຂ່າວ ສານທາງການຄ້າເທື່ອທຳອິດ ແລະ ຮັບຮອງເອົານິຕິກຳການອອກໃບອະນຸຍາດນຳເຂົ້າທີ່ແທດເໝາະກັບອົງການການຄ້າໂລກ ແລະ ຂົງເຂດອາຊຽນ.

    ການທົບທວນຄືນເຖິງແຜນງານພະນົມເປັນເພື່ອສ້າງປະຊາຄົມອາຊຽນ, ສປປ ລາວ ຍັງໄດ້ ເນັ້ນໜັກເຖິງຄວາມສຳ ຄັນ ຂອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການສ້າງປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ (AEC) ພາຍໃນປີ 2015 ໃຫ້ປາ ກົດຜົນເປັນຈິງຕາມໄລຍະ ເວລາທີ່ເໝາະສົມ ຜ່ານການຈັດລຽງ ບູລິມະສິດບັນດາມາດຕະການທີ່ສຳຄັນ ເພື່ອຜະເຊີນກັບສິ່ງທ້າ ທາຍໃນການຈັດຕັ້ງປະ ຊາຄົມ ເສດຖະກິດອາຊຽນ ເນື່ອງຈາກ ຄວາມສັບຊ້ອນ ແລະ ຂົງເຂດ ກວມເອົາຮອບດ້ານຂອງປະຊາ ຄົມເສດຖະກິດອາ ຊຽນ ໂດຍສະ ເພາະປະເທດ CLMV ທີ່ຖືກບີບ ໃຫ້ຊອກຫາວິທີທາງ ເພື່ອຄຸ້ມຄອງຊັບພະຍາກອນທີ່ມີ ໜ້ອຍໃຫ້ມີປະສິດ ທິພາບ ແລະ ປະສິດທິ ຜົນຫລາຍ ເພື່ອຮັບປະກັນການ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຄຳໝາຍໝັ້ນຂອງຕົນໃຫ້ໄດ້ດີ.

     ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ມັນມີຄວາມ ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງຄຳນຶງວ່າ: ການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນພາຍໃນຂົງເຂດອາຊຽນບໍ່ ແມ່ນຂະບວນການຈາກພາຍ ນອກ, ແຕ່ຫາກເກີດຂຶ້ນໃນຂອບ ອື່ນໆຂອງແນວຄິດລິເລີ່ມຂອງ ພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ ແລະ ການ ພັດທະນາຂອງໂລກ.

     ການຂະຫຍາຍຈາກອາຊຽນ ໄປເປັນອາຊຽນບວກ 3 (ຈີນ, ຍີ ປຸ່ນ ແລະ ສ.ເກົາຫລີ) ແລະ ອາ ຊຽນບວກ 6 (ອິນເດຍ, ອົດສະ ຕຣາລີ ແລະ ນິວຊີແລນ) ແລະ ພາບລວມຂອງການເຊື່ອມໂຍງ ອາຊຽນໄປເປັນເສດຖະກິດອາ ຊຽນ ໂດຍລວມແລ້ວ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ ກຳລັງແຮງດ້ານເສດຖະກິດເຂັ້ມແຂງ ແລະ ຍົກສູງຂຶ້ນ ແລະ ນຳ ເອົາພາກພື້ນສູ່ຈຸດຍຸດທະສາດ ຂອງປະຊາຄົມ ໂລກຫລາຍກວ່າເກົ່າ ຄາດວ່າປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນຈະສົ່ງເສີມຄວາມ ຕ້ອງການຂອງພາຍໃນ ແລະ ພາກພື້ນອີກທາງ ໜຶ່ງ ແລະ ສົ່ງເສີມຄວາມສາມາດໃນການແຂ່ງຂັນ ແລະ ຄວາມດຶງດູດຂອງຕະ ຫລາດໂລກມາສູ່ອາຊຽນຕື່ມອີກ.

    ປັດຈຸບັນ ອາຊຽນມີ GDP ລວມກັນທັງໝົດປະມານ 1,8 ຕື້ ໂດລາສະຫະລັດ ແລະ ປະຊາ ກອນມີ 600 ລ້ານກວ່າຄົນ ຕໍ່ກັບ ພື້ນຖານດັ່ງກ່າວນີ້ ມັນຈຶ່ງເຖິງ ກຳນົດເວລາແລ້ວທີ່ຈະມີສ່ວນ ຮ່ວມໃນການປຶກສາຫາລືທີ່ສາ ມາດສະທ້ອນ ແລະ ຕອບສະໜອງການເປັນຈຸດໃຈກາງຂອງອາຊີຕາເວັນອອກ ໂດຍມີອາຊຽນ ເປັນແກນຫລັກໃນເສດຖະກິດ ໂລກ ແລະ ຕອບ ໂຕ້ສິ່ງທ້າທາຍຕ່າງໆຂອງໂລກ. ການຮ່ວມມືທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຜ່ານຂອບສອງຝ່າຍ, ອະນຸພາກພື້ນ, ພາກພື້ນ ແລະ ຫລາຍຝ່າຍນັ້ນ ແມ່ນບາດກ້າວອັນສຳຄັນ ເພື່ອນຳໄປສູ່ຄວາມສະຖຽນລະພາບ ແລະ ສັນຕິພາບ ອັນຕໍ່ເນື່ອງ ເຊິ່ງເປັນເງື່ອນໄຂ ອັນສຳຄັນສຳ ລັບການຮ່ວມມືພັດທະນາໃນປະເທດສະມາຊິກອາຊຽນ ແລະ ຄູ່ຮ່ວມພາຍນອກອັນໄດ້ປະກອບສ່ວນສຳຄັນເຂົ້າໃນການພັດ ທະນາເສດຖະກິດ-ສັງ ຄົມຂອງປະເທດສະມາຊິກອາ ຽນລວມທັງ ສປປ ລາວ.

    ເຖິງວ່າ ສປປ ລາວ ຈະໃຫ້ ຄຳໝາຍໝັ້ນອັນແຮງກ້າໃນການເຊື່ອມໂຍງພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນ ແລະ ການປັບປຸງໃນຫລາຍ ດ້ານ ໃນອາຊຽນ ແລະ ອົງການການ ຄ້າໂລກກໍຕາມ, ແຕ່ກໍຕ້ອງສ້າງ ຄວາມອາດສາມາດພາຍໃນ ເພື່ອ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດທຸກຄ ຳໝາຍໝັ້ນ ຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຊັບພະກອນມະ ນຸດ ແລະ ການເງິນຢ່າງຈຳກັດ ແລະ ການຂາດເຕັກນິກວິຊາການຍັງຄົງເປັນບັນ ຫາໃຫຍ່ສຳລັບ ສປປ ລາວ ເຖິງວ່າໃນທົດສະວັດ ຜ່ານມາ ເສດຖະກິດຂອງລາວຂະ ຫຍາຍຕົວຫລາຍໃນອັດຕາສະ ເລ່ຍ 8% ຕໍ່ປີ, ແຕ່ກຳລັງແຮງຕົ້ນ ຕໍຂັບເຄື່ອນການຂະຫຍາຍຕົວຍັງແມ່ນຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ທີ່ຍັງໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພາຍ ນອກຢູ່ ນັບແຕ່ ສປປ ລາວ ໄດ້ນຳ ໃຊ້ກົນໄກເສດຖະກິດໃໝ່ໃນທ້າຍປີ 1980. ສປປ ລາວ ໄດ້ເປີດເສລີ ດ້ານການຄ້າ ແລະ ລະບົບການ ລົງທຶນຢ່າງຕັ້ງໜ້າທີ່ສືບເນື່ອງ ມາຈາກສັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ ແລະ ພາກພື້ນ ສິ່ງທ້າທາຍສຳລັບ ສປປ ລາວ ນັ້ນ ໃນເບື້ອງຕົ້ນບໍ່ ແມ່ນການເຂົ້າເຖິງຕະຫລາດ ຫລາຍກວ່າເກົ່າ ແຕ່ຫາກແມ່ນ ການຍົກສູງການເຊື່ອມໂຍງເສດຖະກິດໃຫ້ເປັນ ອັນຂັບເຄື່ອນເພື່ອປັບປຸງລະບົບການລົງທຶນ ແລະ ທຸລະກິດ. ຂະນະດຽວກັນ ຍັງສາ ມາດຂະຫຍາຍຄວາມສາມາດຂອງຝ່າຍ ຜູ້ສະໜອງໄດ້.