ເຮັດວຽກທ່ອງທ່ຽວຕ້ອງຫລຽວເບິ່ງບ້ານເພິ່ນແດ່ ( ຄໍລຳ ບັນຫາຈານແຍ່ )

ໂດຍ : ວິເສດ ສະແຫວງສຶກສາ

ຫວ່າງແລ້ວນີ້ໄດ້ອ່ານບົດຄວາມຢູ່ໜັງສືພິມເດິເນເຊິນ (The Nation) ຂອງໄທ ກ່ຽວກັບບັນຫາການທ່ອງທ່ຽວ ຂຽນໂດຍຊ່ຽວຊານລະດັບຫົວກະທິຈາກສະຫະລັດອາເມລິກາ. ບົດນັ້ນໄດ້ເວົ້າເລື່ອງການໄດ້ປຽບຂອງໄທ ບໍ່ວ່າຈະເປັນທີ່ຕັ້ງ, ການພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງ, ສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ມົນສະເໜ່ຮອຍຍິ້ມຂອງໄທ. ໃນສ່ວນຕົວແລ້ວຍັງເຫັນວ່າຄຳຂວັນທ່ອງທ່ຽວໄທນັ້ນຟັງພິລຶກກຶກກືໜ້າອອນຊອນວ່າ “ເມືອງໄທທີ່ໜ້າອັດສະຈັນ” ແຕ່ກໍມີຄົນແປໃຫ້ເປັນສິນກວ່ານັ້ນວ່າ “ເມືອງໄທທີ່ໜ້າຕົກຕະລຶງ”. ແປແນວໃດກໍແປແຕ່ພາສາອັງກິດຂຽນວ່າ “Amazing Thailand”. ສ່ວນຄຳຂວັນທ່ອງທ່ຽວລາວ ເພື່ອໂຄສະນາຕໍ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນເວົ້າວ່າ “ເມືອງລາວງາມແບບ ລຽບໆ”. ເອີ ! ຟັງແລ້ວກໍກິນໃຈ, ເປັນການຖະໜອມຖ່ອມໂຕໜ້າຮັກໄປອີກວາດໜຶ່ງ. ຈານແຍ່ວ່າ ຄຳຂວັນເຖິງຈະພິລຶກກຶກກືແຕ່ກໍບໍ່ສຳຄັນສໍ່າເນື້ອແທ້. ໂຄສະນາວ່າເປັນເມືອງຍິ້ມແຕ່ບັນຫາຂ້າກັນພັດມີຖ້ວມຫົວ, ຂົ່ມຂືນບໍ່ເອີ່ຍດຶງກະເປົາບໍ່ເອີຍ ! ລັກພາຕົວໄປຮຽກຄ່າໄຖບໍ່ເອີຍ ! ຕັກຊີຕີນຜີປອກລອກນັກທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ສາລະພັດສາລະເພແຕ່ແນວຊິເກີດຂຶ້ນ. ໃນບົດຄວາມທີ່ກ່າວເຖິງເບື້ອງຕົ້ນນັ້ນ ຕິດໃຈແຮງແມ່ນເລື່ອງບັນຫາຜູ້ນຳທ່ຽວ. ເລື່ອງນີ້ຈານແຍ່

ເນັ້ນເລື້ອຍໆໃນບົດທີ່ເວົ້າເຖິງການທ່ອງທ່ຽວ ບໍ່ ວ່າຈະເປັນຢູ່ພາຍໃນ ຫລື ຕ່າງ ປະເທດກໍດີ. ພາສາທີ່ຜູ້ນຳທ່ຽວຄວນຮູ້ຢູ່ບ້ານເຮົາມີພາສາໃດ ແດ່ ? ເລື່ອງນີ້ຫລາຍຄົນຄົງຕອບວ່າ “ພາສາອັງກິດ” ຄຳຕອບນີ້ ຖ້າທຽບກັບທ່າອ່ຽງຢູ່ໄທແລ້ວ ແມ່ນບໍ່ຖືກຄັກປານໃດເພາະອຸດສາຫະກຳທ່ອງທ່ຽວໄທໃນປັດຈຸບັນພວມຫັນໄປຮຽນພາສາຂອງປະເທດທີ່ມີນັກທ່ອງທ່ຽວມາທ່ອງທ່ຽວຫລາຍ. ເດົາໄດ້ບໍ່ລະ? ນັ້ນຄືພາສາຈີນ, ພາສາອິນເດຍ ແລະ ພາສາເກົາຫລີ ແລະ ສ່ວນທີ່ມາແຮງຢ່າງເປັນຂະບວນກໍແມ່ນພາສາຣັດເຊຍຈົນວ່າຄົນລາວທີ່ຮູ້ພາສາຣັດເຊຍກະເປົາ ຕຶ່ງຍ້ອນໄປເປັນນາຍແປຢູ່ໄທ. ຢູ່ບ້ານເຮົາຈານແຍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນຂ່າວດີເລື້ອຍໆກ່ຽວກັບການຈັດສຳມະນາລົງເລິກວຽກທ່ອງ ທ່ຽວກັບປະເທດເປົ້າໝາຍສະ ເພາະ ເຊັ່ນສຳລັບນັກທ່ອງທ່ຽວ ຍີ່ປຸ່ນ, ນັກທ່ອງທ່ຽວເຢຍລະມັນເປັນຕົ້ນ. ບົດຄວາມຂອງຊ່ຽວຊານຕ່າງປະເທດຍັງແນະນຳຂະແໜງທ່ອງທ່ຽວໄທວ່າຄວນ ຮຽນພາສາຊາວອາຊຽນດ້ວຍກັນທັງຮຽນພາສາທັງຮຽນວັດທະນະທຳຮີດຄອງປະເພນີຂອງ ປະເທດເປົ້າໝາຍໄປນຳ, ໃນນັ້ນ ໄດ້ເອີ່ຍວ່າຄວນເອົາໃຈໃສ່ ຫວຽດນາມ. ຈານແຍ່ເປືອງບິກ ບັນລະຍາຍມາຫລາຍເຕີບ ແຕ່ທ່ານຜູ້ອ່ານອາດຍັງບໍ່ທັນໄດ້ວ່າຢາກເວົ້າຫຍັງ. ເອີ ! ອັນຢາກເວົ້າບໍ ? ກໍຄືຕ້ອງຫັນທິດ, ການດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວຕ່າງປະເທດໂດຍມີຈຸດໜັກຈຸດເບົາ. ດຽວນີ້ ອຸດສາຫະກຳທ່ອງທ່ຽວຍີ່ປຸ່ນເຂົາເນັ້ນດຶງດູດ ແລະ ມີນະໂຍບາຍພິເສດສຳລັບນັກທ່ອງທ່ຽວຈາກ 5 ປະເທດ ຄືຈີນ, ອິນເດຍ, ເກົາຫລີ, ຫວຽດນາມ ແລະ ຟີລິບປິນ. ປີກາຍນີ້ໃນຈຳນວນນັກທ່ອງທ່ຽວກວ່າ 19 ລ້ານຄົນ ທີ່ເຂົ້າໄປຍີ່ປຸ່ນນັ້ນ 28% ແມ່ນໄປ ຈາກ 5 ປະເທດທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນີ້. ດັ່ງນັ້ນ ຍີ່ປຸ່ນຈຶ່ງເລັ່ງສ້າງ ຜູ້ນຳທ່ຽວທີ່ຮູ້ພາສາຂອງ 5 ປະ ເທດນີ້ເປັນກົກ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ເຄື່ອງຈັກແປພາສາອັດຕະໂນມັດ ທີ່ຕິດຕັ້ງຕາມສະໜາມບິນ ແລະ ແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວກໍຍັງລວມມີເປັນພາສາຈີນ ແລະ ພາສາເກົາ ຫລີນຳ, ສ່ວນວ່າພາສາອັງກິດຫັ້ນບໍ່ເວົ້າສາ. ສະຫລຸບຄວາມແລ້ວ ທີ່ຕັ້ງຂອງປະເທດເຮົາມັນຍອດຢູ່ແລ້ວ, ອ້ອມຈອດດ້ວຍ 5 ປະເທດ, ດ້ວຍວັດທະນະທຳ, ແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວເຮົາກໍບໍ່ໜ້ອຍໜ້າໃຫ້ໃຜບັນຫາທີ່ຍັງໜັກໃຈກໍແມ່ນເລື່ອງບຸກຄະລາກອນ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງສຳລັບຂະຫຍາຍການທ່ອງທ່ຽວ. ເລື່ອງພາສາທີ່ພວກເຮົາຈະຫາກິນນຳນັ້ນຂໍຈົ່ງໄດ້ຮ່ວມກັນພິຈາລະນາຕາມຈຸດພິເສດຂອງບ້ານເຮົາ ແລະ ຕາມກະແສຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ເຂົ້າມາບ້ານເຮົາຕົວຈິງ.