ຂໍ້ຫ້າມ ແລະ ຂໍ້ໃຫ້ ໃນປະເທດຕ່າງໆ

ໂດຍ : ວິເສດ ສະແຫວງສຶກສາ

 

     ໂດຍສັງລວມຈາກສື່ພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ໃນເດືອນມັງ ກອນ ແລະ ກຸມພາປີນີ້ ສັງເກດ ເຫັນວ່າ: ຫລາຍປະເທດໄດ້ເອົາ ໃຈໃສ່ເຂັ້ມກົດໝາຍ, ລະບຽບ ການ ໂດຍສະເພາະກ່ຽວກັບອັນ ໃດທີ່ “ຫ້າມ” ເຮັດ ແລະ ອັນທີ່ອະ ນຸຍາດ “ໃຫ້” ເຮັດ. ທັງນີ້ກໍເພື່ອ ຮັບປະກັນຄວາມເປັນລະບຽບ ຮຽບຮ້ອຍໃນສັງຄົມ.

    ຂໍ້ຫ້າມທຳອິດແມ່ນກ່ຽວກັບການຈຸດບັ້ງກະໂພກ ແລະ ດອກໄມ້ໄຟ. ໃນຕົ້ນໆເດືອນກຸມພານີ້, ທາງການບິນໄດ້ປະກາດຢ່າງ ໂຈ່ງແຈ້ງວ່າ: ສປ ຈີນ ຈະອອກ ກົດໝາຍຫ້າມຈູດບັ້ງກະໂພກ ແລະ ດອກໄມ້ໄຟ ທັງນີ້ກໍເພາະ ວ່າບັ້ງກະໂພກ ແລະ ດອກໄມ້ ໄຟມີສ່ວນເຮັດໃຫ້ສະພາບອາກາດເສື່ອມເສຍຢ່າງໜັກໜ່ວງໂດຍສະເພາະຢູ່ນະຄອນຫລວງປັກກິ່ງໃນຍາມປີໃໝ່. ຄຳປະກາດ ນີ້ສ້າງຄວາມແປກປະຫລາດໃຫ້ແກ່ຜູ້ຕິດຕາມຂ່າວພໍສົມຄວນທັງນີ້ເພາະວ່າບັ້ງກະໂພກ ແລະ ດອກ ໄມ້ໄຟນັ້ນແມ່ນຂອງ ຄູ່ກັນກັບບຸນປີໃໝ່ຈີນ (ກຸດຈີນ) ແຕ່ໃດໆມາ. ແຕ່ສຳລັບຜູ້ທີ່ຮູ້ກ່ຽວກັບສະພາບຝຸ່ນລະອອງ ແລະ ຄວັນພິດທີ່ປົກ ຄຸມນະຄອນຫລວງປັກກິ່ງເຖິງ 26 ມື້ ໃນເດືອນມັງກອນປີນີ້ກໍຄົງເຫັນວ່ານັ້ນເປັນມາດຕະການທີ່ຈິງຈັງຂອງທາງການ ເພື່ອແກ້ ໄຂສະພາບອາກາດເປັນພິດ.

    ຢູ່ສະຫະລັດອາເມລິກາ, ທາງການໄດ້ສັ່ງຫ້າມໃຊ້ກັບໂຟມ ເພື່ອບັນຈຸອາຫານ. ຢູ່ປະເທດເຮົາ ການໃຊ້ກັບໂຟມໃສ່ອາຫານ ໂດຍ ສະເພາະປະເພດອາຫານຈານດ່ວນ (Fast Food) ນັ້ນ ເຫັນຈົນ ເບື່ອຕາ ແລະ ບໍ່ເຫັນມີການຫ້າມ ກັນ. ບ່ອນເລີ່ມຫ້າມໃຊ້ກ່ອນໝູ່ກໍແມ່ນຢູ່ນະຄອນນິວຢ໋ອກເຫດຜົນທີ່ຫ້າມກໍເພາະວ່າໂຟມບໍ່ສາມາດໝູນໃຊ້ຄືນໄດ້, ວັດຖຸທີ່ໃຊ້ຜະ ລິດໂຟມນັ້ນບໍ່ສາມາດລະລາຍໄດ້ ຕາມທຳມະຊາດ. ນອກນັ້ນ ໂຟມຍັງອາດເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຊີວິດຂອງຄົນນຳອີກ. ແຕ່ລະປີ ນະຄອນນິວຢ໋ອກມີກັບໂຟມທີ່ໃຊ້ ແລ້ວເຖິງ 20.000 ໂຕນ, ແຕ່ການແຍກເອົາໂຟມອອກຈາກຂີ້ເຫຍື້ອປະເພດອື່ນໆນັ້ນ ກໍຕ້ອງໄດ້ເປືອງ ເງິນໄປຕື່ມອີກ 20%.

    ຂໍກ້ຽວຄືນມາຫາຂໍ້ຫ້າມໜຶ່ງ ອີກຢູ່ ສປ ຈີນ ນັ້ນຄືທາງການຈີນ ໄດ້ປະກາດໃນວັນທີ 6 ກຸມພານີ້ ຈະອອກລະບຽບຫ້າມຕັ້ງ ບ່ອນ ບັນເທິງມ່ວນຊື່ນລື່ນເລີງຢູ່ໃກ້ບໍລິເວນໂຮງຮຽນ ແລະ ໂຮງໝໍ ເຊິ່ງເປັນການລົບກວນບັນຍາກາດຮ່ຳຮຽນ ແລະ ຄວາມສະຫງົບຂອງ ຄົນເຈັບທີ່ພວມປິ່ນປົວ. ຂໍ້ຫ້າມນີ້ ອອກມາໃນຮູບກົດລະບຽບ ຮ່າງ ໂດຍກະຊວງວັດທະນະທຳ ໂດຍ ໄດ້ລົງລະອຽດກ່ຽວກັບການສ້າງສະຖານທີ່ບັນເທີງ, ຂັ້ນຕອນການຂໍອະນຸຍາດ, ການກຳນົດໄລຍະ ຄວາມຫ່າງລະຫວ່າງສະ ຖານທີ່ບັນເທີງກັບໂຮງຮຽນ-ໂຮງໝໍ. ນອກນັ້ນ ຍັງໄດ້ກຳນົດເນື້ອທີ່ບ່ອນຄົນນັ່ງ ແລະ ເວທີເຕັ້ນລຳ ພາຍໃນສະຖານທີ່ບັນເທີງ ນຳອີກ. ສ່ວນການກຳນົດສະຖານທີ່ບັນເທີງຢູ່ເຂດຊົນນະບົດນັ້ນມອບໃຫ້ເປັນຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງອຳນາດການປົກຄອງ ແຂວງ. ລະ ບຽບສະບັບນີ້ຈະມີຜົນສັກສິດທາງປະຕິບັດນັບແຕ່ວັນທີ 11 ເດືອນມີນາປີນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ.

    ສຳລັບຂໍ້ “ໃຫ້” ເຊິ່ງກົງກັນຂ້າມກັບຂໍ້  “ຫ້າມ” ທີ່ເວົ້າມານັ້ນ ຂໍສະເໜີພຽງສອງກໍລະນີ ຄືໃຫ້ ອັນທີໜຶ່ງ ແມ່ນມາດຕະການ ໃຫ້ຕຳຫລວດອິນໂດເນເຊຍຫລຸດນ້ຳໜັກເພື່ອຈະໄດ້ປະຕິບັດງານຢ່າງຄ່ອງແຄ້ວ. ບັນດາຕຳຫລວດເຈົ້າ ເນື້ອທີ່ມີນ້ຳໜັກຫລາຍ ກວ່າ 100 ກິໂລ ຕ້ອງໄດ້ອອກກຳລັງກາຍ ຢ່າງໜ້ອຍ 2 ເທື່ອຕໍ່ມື້. ຢູ່ນະຄອນຫລວງຈາກາຕາມີຕຳຫລວດຕຸ້ຍເກີນຂອບ ເຂດເຖິງ 400 ຄົນ. ນະໂຍບາຍນີ້ເນັ້ນສຸຂະພາບເປັນຕົ້ນຕໍ. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າຫລຸດນ້ຳໜັກບໍ່ໄດ້ ແທ້ໆ ກໍບໍ່ຖືກໂທດຖືກໂພຍ ພຽງ ແຕ່ວ່າໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມໂຄງການຫລຸດນ້ຳໜັກກໍແລ້ວກັນ. ນະໂຍບາຍ “ໃຫ້” ອັນທີສອງ ແມ່ນທາງການ ສປປ ເກົາຫລີ ອະນຸຍາດ ເປັນເທື່ອທຳອິດໃຫ້ຄົນຕ່າງປະເທດສາມາດນຳໂທລະສັບມືຖືຂອງຕົນເອງເຂົ້າ ສປປ ເກົາຫລີ ໄດ້. ນະໂຍບາຍນີ້ເລີ່ມປະຕິບັດ ແຕ່ ວັນທີ 7 ມັງກອນປີນີ້ເປັນຕົ້ນມາ. ແຕ່ກ່ອນຄົນຕ່າງປະເທດຕ້ອງໄດ້ຝາກໂທລະສັບມືຖືຂອງຕົນໄວ້ ນຳຫ້ອງການເຈົ້າໜ້າ ທີ່ກວດຄົນ ເຂົ້າເມືອງ.

    ທັງໝົດທີ່ເວົ້າມານີ້ ແມ່ນເນື້ອໃນມາດຕະການທາງກົດໝາຍໃນຕ່າງແດນເພື່ອຄຸ້ມຄອງລັດຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ.