ມະຫາວິທະຍາໄລວິທະຍາສາດສຸຂະພາບແຫ່ງຊາດລາວ ໄດ້ເປີດເຜີຍວ່າ: ປັດຈຸບັນປະຊາຊົນລາວທີ່ເປັນພະຍາດຊໍາເຮື້ອຊະນິດບໍ່ຕິດຕໍ່ (NON COMMUNICABLE DISEASE) ຫລືວ່າພະ ຍາດເບົາຫວານ, ໄຂ່ຫລັງຊໍາເຮື້ອ, ຄວາມດັນເລືອດສູງ ແລະ ພະຍາດຫົວໃຈ ແມ່ນມີທ່າອ່ຽງເພີ່ມຂຶ້ນນັບມື້, ຂະນະດຽວກັນສັງຄົມມີຄວາມເຂົ້າໃຈວ່າພະຍາດອັນຕະລາຍເຫລົ່ານັ້ນແມ່ນເກີດຈາກການໃຊ້ຊີວິດທີ່ບໍ່ຖືກແບບແຜນເຊັ່ນ: ການເຮັດວຽກໜັກ, ມີຄວາມຕຶງຄຽດຫລາຍ, ບໍ່ອອກກໍາລັງກາຍ, ການກິນອາຫານທີ່ບໍ່ສົມສ່ວນ ແລະ ອື່ນໆ. ແຕ່ຜົນການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຂອງນັກວິທະຍາສາດການແພດສາກົນໄດ້ຢັ້ງຢືນວ່າ: ພະຍາດຊໍາເຮື້ອອັນຕະລາຍດັ່ງກ່າວແມ່ນເກີດຂຶ້ນນັບແຕ່ໄລຍະທີ່ຍັງເປັນຕົວອ່ອນໃນທ້ອງແມ່ທີ່ຖືພາ ແລະ ເມື່ອແມ່ຖືພາຂາດໂພສະນາການທີ່ດີມັນກໍຈະສະແດງອາການອອກມາໃຫ້ເຫັນເມື່ອເດັກເຕີບໃຫຍ່ກ້າວສູ່ໄວກາງຄົນ.
ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຍັງຊີ້ໃຫ້ເຫັນອີກວ່າ: ເດັກທີ່ຈະເລີນເຕີບໂຕບໍ່ດີໃນທ້ອງແມ່ ແລະ ເກີດອອກມາມີນໍ້າໜັກຕໍ່າກວ່າ 2,5 ກິໂລເມື່ອເຕີບໂຕຂຶ້ນມາຈະມັກເປັນພະຍາດເບົາຫວານ, ຄວາມດັນເລືອດສູງ, ພະຍາດໄຂ່ຫລັງ ແລະ ຫົວໃຈ ຫລາຍກວ່າເດັກທີ່ເກີດມາມີນໍ້າໜັກປົກະຕິຄືແຕ່ 2,5 – 4 ກິໂລ.
ດັ່ງນັ້ນ ວົງການແພດສາກົນຈຶ່ງໄດ້ສະຫລຸບວ່າການພັດທະນາຊີວິດຕັ້ງແຕ່ມື້ເລີ່ມຕົ້ນໃນທ້ອງແມ່ຄືຕົວກໍານົດສຸຂະພາບ ແລະ ພະຍາດໃນອານາຄົດ.
ທ່ານຮອງຄະນະບໍ່ດີມະຫາວິທະຍາໄລດັ່ງກ່າວ ດຣ
ອາລົງກອນ ເພັງສະຫວັນ ໃຫ້ຮູ້ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ວ່າ: ໂພສະນາການນັບແຕ່ໄລຍະເລີ່ມຕົ້ນຂອງຊີວິດແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນ ແລະ ຈໍາເປັນສໍາລັບການພັດທະນາຂອງແມ່ຍິງຖືພາ, ເດັກນ້ອຍໃນທ້ອງ, ເດັກນ້ອຍເກີດໃໝ່ຈົນເຖິງອາຍຸ 5 ປີ, ຊຶ່ງໝາຍເຖິງນັບແຕ່ການວາງແຜນເບິ່ງແຍງສຸຂະພາບຂອງພໍ່ແມ່ກ່ອນຈະມີລູກ, ການຄວບຄຸມນໍ້າໜັກ, ອາ ຫານຂອງແມ່ໃນໄລຍະຖືພາ ເປັນຕົ້ນ: ກິນອາຫານທີ່ມີປະໂຫຍດ, ຖືກປະເພດ ແລະ ມີປະລິມານເໝາະສົມ ຈຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເດັກທີ່ເກີດມາມີຄວາມສົມບູນ ແລະ ມີສຸຂະພາບທີ່ດີໄດ້.
ທ່ານຮອງຄະນະບໍ່ດີດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ປັດຈຸບັນ, ຢູ່ປະເທດເຮົາເຫັນວ່າແມ່ຍິງຖືພາສ່ວນຫລາຍຍັງບໍ່ທັນຖືສໍາຄັນຕໍ່ບັນຫາໂພສະນາການໃນໄລຍະເລີ່ມຕົ້ນຂອງຊີວິດດີເທົ່າທີ່ຄວນ ແລະ ຢູ່ບາງທ້ອງຖິ່ນຍັງມີຄວາມເຊື້ອຖືແບບຜິດໆ ເຊັ່ນ:
ແມ່ຍິງທີ່ຖືພາຕ້ອງໃຫ້ຄະລໍາການກິນອາຫານປະເພດຊີ້ນ, ປາ, ສັດປີກ ແລະ ອື່ນໆ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພົບບັນຫາການຂາດສານອາຫານ, ບາງຄົນຍັງບໍ່ມາເກີດລູກຢູ່ໂຮງໝໍ, ຊຶ່ງບັນຫາເຫລົ່ານັ້ນລ້ວນແຕ່ສົ່ງຜົນສະທ້ອນຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງແມ່ ແລະ ເດັກ.
ສປປ ລາວ,ໄດ້ມີຄວາມພະຍາຍາມຫລຸດຜ່ອນຕົວເລກອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ ແລະ ເດັກ ລົງແຕ່ລະໄລຍະຄື:
ໃນປີ
1990 ສະເລ່ຍ 1.600 ຄົນ, ປີ
2015 ຫລຸດລົງເຫລືອ 220 ຄົນ ແລະ ຮອດປີ
2020 ແມ່ນໃຫ້ຕໍ່າກວ່າ 160 ຄົນຕໍ່ໜຶ່ງແສນຄົນ. ສະນັ້ນ ຢາກບັນລຸຄາດໝາຍດັ່ງກ່າວ, ການໄດ້ຮັບໂພສະນາທີ່ດີຕັ້ງແຕ່ມື້ເລີ່ມຕົ້ນຂອງຊີວິດ ຫລື ອາຫານການກິນຂອງແມ່ຍິງໃນໄລຍະຖືພາແມ່ນສິ່ງສາຄັນທີ່ສຸດທີ່ຈະປູພື້ນຖານສຸຂະພາບທີ່ແຂງແຮງກໍຄືຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງເດັກໃນອະນາຄົດ.
No comments:
Post a Comment