ການອ່ານແມ່ນວິວັດທະນາການແຫ່ງການຊອກຮູ້ຮ່ຳຮຽນຈາກໂຕໜັງສືທີ່ໄດ້ບັນລະຍາຍບັນຫາໃດໜຶ່ງອອກມາ
ຈະແມ່ນບົດເລື່ອງ, ນະວະນິຍາຍ, ຂໍ້ມູນຂ່າວສານ, ບັນຫາໃໝ່ໆຂອງການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ
ປະດິດຄິດແຕ່ງອອກມາ ນັບທັງວິທະຍາ ສາດ-ເຕັກນິກອັນທັນສະໄໝຂອງໂລກ ເພື່ອສັງຄົມໄດ້ຮັບຮູ້
ແລະ ເຂົ້າໃຈ. ດັ່ງນັ້ນ, ການອ່ານຈຶ່ງມີຄວາມໝາຍສຳຄັນຍິ່ງ ແລະ ເປັນປະໂຫຍດຢ່າງຫລວງຫລາຍສຳ
ລັບມະນຸດຄົນເຮົາ ເພື່ອສາມາດຮຽນຮູ້ບັນຫາຕ່າງໆເຫລົ່ານັ້ນແລ້ວນຳມາພັດທະນາຄຸນນະ ພາບຊີວິດຂອງຕົນໃຫ້ກາຍເປັນຄົນຜູ້ມີຄວາມຮູ້,
ຄວາມສາມາດ, ສະຫລາດຫລັກແຫລມ. ສຳລັບນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາຍິ່ງມີຄວາມຈຳເປັນຫລາຍ
ເພາະວ່າການຂຶ້ນ ຫ້ອງຟັງຄຳສອນຂອງຄູອາຈານພຽງຢ່າງດຽວແມ່ນບໍ່ພຽງພໍ. ສະ ນັ້ນ
ຕ້ອງໄດ້ຮຽນດ້ວຍຕົນເອງຜ່ານການອ່ານ, ຜ່ານການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕົວຈິງ ແລະ ບໍ່ສະເພາະແຕ່ຈະເຂົ້າອ່ານໜັງສືຢູ່ຫ້ອງສະ
ໝຸດເທົ່ານັ້ນ, ການອ່ານປຶ້ມ ຫລື ສື່ສິ່ງພິມຕ່າງໆອັນເປັນແຫລ່ງສະສົມຄວາມຮູ້ທາງດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວ
ສານຕ່າງໆເຊັ່ນ: ຄວາມຮູ້ຮອບຕົວ, ສາລະບັນເທີງ ແລະ ຄວາມຮູ້ສະເພາະສາຂາວິຊາອື່ນໆ
ຄືປະ ຫວັດສາດ, ພູມສາດ, ວິທະຍາສາດ... ເຊິ່ງຄວາມຮູ້ທັງ ຫລາຍເຫລົ່ານັ້ນຈະເຂົ້າມາຫາເຮົາໂດຍຜ່ານການອ່ານ
ແລະ ການຮຽນຮູ້.
ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ: “ການອ່ານແມ່ນອາຫານຂອງມັນສະໝອງ”
ແລະ ບົດຮຽນຕົວຈິງກໍໄດ້ພິສູດໃຫ້ເຫັນແລ້ວວ່າ: ຜູ້ມັກອ່ານຈະເປັນຜູ້ມີຄວາມຮູ້ຫລາຍ
ແລະ ກວ້າງຂວາງ, ມີຄວາມສະຫລາດຫລັກແຫລມ, ເມື່ອພົບບັນຫາໃດໜຶ່ງກໍຈະສາມາດແກ້ໄຂດ້ວຍຕົນເອງໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ
ແລະ ກົງກັນຂ້າມຜູ້ບໍ່ມັກອ່ານຈະເປັນຄົນຄັບແຄບຫລ້າຫລັງ, ຄວາມຮູ້- ຄວາມສາມາດຈຳ
ກັດ, ເມື່ອພົບບັນຫາກໍແກ້ໄຂໄດ້ຍາກ, ເມື່ອທຽບໃສ່ປະເທດອື່ນແລ້ວ ການອ່ານຂອງຄົນລາວເຮົາຍັງເຮັດໄດ້ໜ້ອຍ,
ການໃຊ້ເວລາຫວ່າງເພື່ອອ່ານໜັງສືກໍເກືອບຈະວ່າບໍ່ມີເລີຍ, ຊາວໜຸ່ມໄວໜຸ່ມລາວເຮົາມັກຈະໄປຊຸມແຊວແນວກິນ-ແນວດື່ມຫລາຍກວ່າ.
ເອົາລະ ! ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຮົາຄວນຫັນມາເຝິກຕົນເອງໃຫ້ຮັກການອ່ານລອງເບິ່ງວ່າມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ຫຍັງແດ່ເພື່ອມານຳໃຊ້ເຂົ້າໃຈຊີວິດປະຈຳວັນຂອງຕົນ
ແລະ ຖ້າພວກເຮົາທຸກຄົນຮັກການອ່ານ, ການຮຽນຮູ້ກໍຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາພັດທະນາຄຸນນະພາບຊີວິດດີຂຶ້ນ,
ປະເທດຊາດບ້ານເມືອງກໍຈະໄດ້ຮັບການພັດທະນາໄວ.
No comments:
Post a Comment