ພິທີເຜີຍແຜ່ບົດລາຍງານສະ ຖານະພາບປະຊາກອນໂລກ
ປະ ຈຳປີ 2013 ພາຍໃຕ້ຫົວຂໍ້ “ການເປັນແມ່ໃນໄວເດັກ: ບັນຫາທີ່ທ້າທາຍຂອງການຖືພາໃນໄວໜຸ່ມ”
ໄດ້ຈັດຂຶ້ນໃນວັນທີ 28 ພະຈິກ 2013 ຢູ່ໂຮງແຮມລາວພລາຊາ ນະຄອນ ຫລວງວຽງຈັນ ໂດຍການເຂົ້າຮ່ວມຂອງທ່ານ
ສົມຈິດ ອິນທະມິດ ລັດຖະມົນ ຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ ,ທ່ານນາງ
ແອັສເຕີ ມຸຍ ຜູ້ຕາງ ໜ້າອົງການ ສປຊ ກອງທຶນສຳລັບປະຊາກອນ (UNFPA)ປະຈຳລາວ ແລະ ຜູ້ຕາງ ໜ້າຈາກກະຊວງ
ແລະ ຂະແໜງການ ແຕ່າງໆເຂົ້າຮ່ວມ ເປັນຈຳນວນຫຼາຍ.
ທ່ານລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍ ວ່າການ ແຜນການ ແລະ
ການ ລົງທືນໄດ້ມີຄຳ ເຫັນໃນພິທີ ວ່າ: ເນື້ອໃນຂອງບົດລາຍງານ ສະຖານະພາບຂອງປະຊາກອນໂລກ
ໃນປີນີ້ແມ່ນໄດ້ເນັ້ນໃສ່ບັນຫາສິ່ງທ້າທາຍຂອງການຖືພາໃນໄວໜຸ່ມ ແລະ ບັນຫາຜົນກະທົບຈາກການຖືພາທີ່ມີຕໍ່ການສຶກສາ,
ສຸຂະ ພາບ ແລະ ໂອກາດໃນການມີວຽກເຮັດງານທຳຂອງໄວໜຸ່ມຍິງ. ພ້ອມນັ້ນ ກໍໄດ້ນຳສະເໜີບັນ
ດາມາດຕະການຕ່າງໆ ເພື່ອຫລຸດ ຜ່ອນການຖືພາຂອງໄວໜຸ່ມ, ການປົກປ້ອງສິດ ແລະ
ຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງເດັກຍິງ.ໃນບົດລາຍງານສະຖານະພາບຂອງປະ ຊາກອນໂລກ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:
ປັດຈຸບັນ ຢູ່
ໃນທົ່ວໂລກ , ເດັກຍິງທີ່ທຸກຍາກ, ຂາດການສຶກສາ ແລະ ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ
ແມ່ນມີທ່າອ່ຽງທີ່ຈະຖືພາຫລາຍກວ່າເດັກຍິງຢູ່ໃນຄອບຄົວທີ່ຮັ່ງມີ, ມີການສຶກສາ
ແລະ ຢູ່ໃນຕົວເມືອງ. ນອກນີ້ ເດັກຍິງຊົນເຜົ່າ, ກຸ່ມດ້ອຍໂອກາດ ຫລື ຜູ້ທີ່ບໍ່ສາມາດເຂົ້າເຖິງການບໍລິ
ການດ້ານສາທາລະນະສຸກ ແລະ ສຸຂະພາບຈະເລີນພັນ ກໍມີຄວາມສ່ຽງສູງເຊັ່ນດຽວກັນ.
ຈາກບົດລາຍງານຍັງໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ການຖືພາແມ່ນມີຜົນຕາມມາອັນຮ້າຍແຮງຕໍ່ສຸຂະ
ພາບຂອງເດັກຍິງ ຍ້ອນຮ່າງກາຍຂອງພວກເຂົາບໍ່ທັນຂະ ຫຍາຍຕົວຢ່າງເຕັມສ່ວນ; ມີຊາວໜຸ່ມຍິງປະ
ມານ 70.000 ຄົນ ໃນປະເທດພວມພັດທະນາເສຍຊີວິດໃນແຕ່ລະປີ ຍ້ອນສາເຫດມາຈາກການຖື
ພາ ແລະ ການເກີດລູກ. ການຖືພາຂອງໄວໜຸ່ມຍິງ (ຫລື ການຖືພາກ່ອນໄວອັນຄວນ) ແມ່ນເກີດຈາກຫລາຍປັດໄຈ
ເປັນ ຕົ້ນຄວາມທຸກຍາກ, ຄວາມກົດດັນຂອງສະພາບແວດລ້ອມອ້ອມຂ້າງ, ການຍອມຮັບຂອງຊຸມຊົນ
ແລະ ຄອບຄົວ ຕໍ່ກັບການແຕ່ງ ງານກ່ອນໄວອັນຄວນ, ການຂາດຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະໃຫ້ເດັກຍິງຮຽນໜັງສືຕໍ່ແລະ
ໃນຫລາຍໆ ກໍລະນີ, ການຖືພາກໍມີຜົນຈາກຄວາມຮຸນແຮງ ຫລື ການບັງຄັບຂົ່ມຂູ່ທາງເພດ.
ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນໄລຍະຜ່ານມາ,ມີຫລາຍ ປະເທດແມ່ນມີວິທີການ ແລະ ມາດຕະການຕ່າງໆ
ເພື່ອຫລຸດ ຜ່ອນການຖືພາຂອງໄວໜຸ່ມຍິງເຊັ່ນ: ໃຫ້ເດັກຍິງໄດ້ຮຽນໜັງສືຕໍ່,
ການປ້ອງກັນການຕິດໂລກເອດ, ການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະ ນຸດ ແລະ ບັນດາມາດຕະການອື່ນໆ
ທີ່ແນໃສ່ແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງ ກ່າວ ໂດຍທາງກົງ ແລະ ທາງອ້ອມ.
ທ່ານ ສົມຈິດ ອິນທະມິດ ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການ
ກະ ຊວງແຜນການ ແລະ ການລົງທຶນ ກ່າວວ່າ: ສຳລັບ ສປປ ລາວ ການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ເດັກຍິງ
ແລະ ແມ່ຍິງ ແມ່ນໜຶ່ງໃນບູລິມະສິດຂອງລັດ ຖະບານທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ
5 ປີ ຄັ້ງທີ VII ກ່ຽວກັບການພັດທະນາປະຊາ ກອນ, ຄວາມສະເໝີພາບລະ ຫວ່າງຍິງ-ຊາຍ
ແລະ ການພັດທະນາແມ່ຍິງ-ເຍົາວະຊົນ-ຊາວໜຸ່ມ ໂດຍສົ່ງເສີມໃຫ້ທຸກຄົນເອົາໃຈໃສ່ການສຶກສາຮ່ຳຮຽນ
ຍົກລະດັບຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ, ມີອາຊີບ ແລະ ມີລາຍຮັບທີ່ສູງຂຶ້ນ.
ແຕ່ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຄືບໜ້າໃນຫລາຍດ້ານ, ສປປ ລາວ ກໍຍັງພົບພໍ້ກັບຫລາຍບັນຫາທີ່ເປັນສິ່ງທ້າທາຍ
ແລະ ຍັງເປັນປະເທດໜຶ່ງທີ່ມີອັດ ຕາການເກີດໃນກຸ່ມອາຍຸໄວໜຸ່ມສູງທີ່ສຸດໃນພາກພື້ນ
ເຊິ່ງມີເດັກເກີດ 94 ຄົນ ຈາກແມ່ຍິງ 1.000 ຄົນ ໃນເກນອາຍຸ 15-19 ປີ ຫລື ປະມານ
4 ຄົນ ໃນແມ່ ຍິງ 10 ຄົນ ແມ່ນໄດ້ກາຍເປັນແມ່ ຫລື ຖືພາລູກຄົນທຳອິດໃນອາຍຸສະເລ່ຍ
19 ປີ. ສະນັ້ນ ທ່ານໄດ້ຮຽກຮ້ອງມາຍັງທຸກພາກ ສ່ວນໂດຍສະເພາະຂະແໜງການສຶກສາ,
ສາທາລະນະສຸກ ກໍຄືບັນດາອົງການຈັດ ຕັ້ງມະຫາຊົນທີ່ມີສາຍໄຍການ ຈັດຕັ້ງຢູ່ຮາກຖານ
ໂດຍສະເພາະຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ, ພູດອຍຫ່າງໄກສອກຫລີກ ແລະ ເຂດຊົນເຜົ່າ ຈະຕ້ອງຊອກຫາມາດຕະການຕ່າງໆ
ເພື່ອສົ່ງເສີມໃຫ້ເດັກຍິງໄດ້ຮັບການສຶກສາຈົບຊັ້ນມັດທະຍົມເປັນຢ່າງຕ່ຳ
ແລະ ເອົາການສຶກສາກ່ຽວກັບສຸຂະພາບຈະເລີນພັນເຂົ້າໃນຫລັກສູດການສອນເປັນທາງການ
ຫລື ຜ່ານຂະບວນກິດ ຈະກຳຕ່າງໆຂອງໂຮງຮຽນ ນັບແຕ່ຊັ້ນປະຖົມ ປ.5 ຂຶ້ນໄປ ສຳລັບເຂດຊົນນະບົດຫລໍ່ແຫລມທີ່ນັກ
ຮຽນມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະບໍ່ສືບຕໍ່ຮຽນຊັ້ນມັດທະຍົມ.
No comments:
Post a Comment