ລາວສະຫລອງວັນມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການເກືອດຫ້າມລະເບີດລູກຫວ່ານຄົບຮອບ 5 ປີ

ໃນວັນທີ 31 ກໍລະກົດຜ່ານມານີ້, ຢູ່ໂຮງແຮມລາວພລາຊາ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ໄດ້ມີພິທີສະເຫລີມ ສະຫລອງວັນມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ຂອງສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການເກືອດຫ້າມລະເບີດລູກຫວ່ານ (ໂອດສະໂລ) ຄົບຮອບ 5 ປີ ໂດຍມີທ່ານ ສະເຫລີມໄຊ ກົມມະສິດ ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງການຕ່າງປະເທດ, ທ່ານນາງ ຄາລີນາ ອີມໂມເນນ ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການສະຫະປະຊາຊາດປະຈຳລາວ, ພ້ອມດ້ວຍຜູ້ຕາງໜ້າອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນຕ່າງໆເຂົ້າຮ່ວມເປັນຈຳຫລາຍ.

    ທ່ານລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ກ່າວວ່າ: ສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວແມ່ນກົດໝາຍ ແລະ ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ນັບ ແຕ່ວັນທີ 1 ສິງຫາ 2010 ເປັນຕົ້ນມາ, ໂດຍມີເປົ້າໝາຍເພື່ອມະນຸດສະທຳ, ແນໃສ່ເກືອດຫ້າມການນຳໃຊ້, ການຜະລິດ, ການສະສົມ ແລະ ຕ້ອງທຳລາຍຄັງສາງລະເບີດລູກຫວ່ານຢ່າງສີ້ນເຊີງ, ພ້ອມທັງກຳນົດພັນທະໃນການເກັບກູ້ລະເບີດ ບໍ່ທັນແຕກອອກຈາກເນື້ອທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ, ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອແກ່ຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍຈາກລະເບີດລູກຫວ່ານ ແລະ ການຮ່ວມມືຊ່ວຍເຫລືອໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວໃຫ້ໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ, ເຊິ່ງປັດຈຸ ບັນມີ 119 ປະເທດໄດ້ລົງນາມແລ້ວ,ໃນນັ້ນມີ 93 ປະເທດໄດ້ໃຫ້ສັດຕະຍາບັນແລ້ວ.

    ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ກ່າວວ່າ: ສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວແມ່ນໝາກຜົນແຫ່ງຄວາມພະຍາ ຍາມຮ່ວມກັນຂອງວົງຄະນະຍາດແຫ່ງຊາດສາກົນເພື່ອປົດປ່ອຍມວນມະນຸດອອກຈາກໄພຂົ່ມຂູ່ຂອງລະເບີດລູກຫວ່ານທີ່ທຳລາຍຊີວິດຂອງພົນລະເຮືອນຜູ້ບໍລິສຸດ, ທັງເປັນອຸປະສັກໃຫຍ່ຫລວງຕໍ່ການພັດທະນາຂອງບັນດາປະເທດຕ່າງໆໃນໂລກມາຫລາຍທົດສະວັດ, ດັ່ງນັ້ນໃນກອງປະຊຸມ ຄັ້ງທຳອິດຂອງລັດພາຄີສົນທິສັນຍາໂອດສະໂລທີ່ ສປປ ລາວ ໄດ້ຮັບກຽດເປັນເຈົ້າພາບຈັດໃນປີ 2010 ຈຶ່ງໄດ້ຮັບຮອງເອົາຖະ ແຫລງການວຽງຈັນ ແລະ ແຜນປະຕິບັດງານວຽງຈັນຢ່າງເປັນເອກະສັນ, ໂດຍໄດ້ກຳນົດທິດທາງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສົນ ທິສັນຍາດັ່ງກ່າວໃຫ້ປາກົດຜົນເປັນຈິງ ແລະ ໃນ 5 ປີຜ່ານມາ, ມີຫລາຍໂຄງການ ແລະ ກິດຈະກຳພາຍໃຕ້ແຜນປະຕິບັດງານ ວຽງຈັນໄດ້ຖືກປະຕິບັດ, ມີຫລາຍປະເທດໄດ້ສຳເລັດການທຳລາຍຄັງສາງລະເບີດລູກຫວ່ານ, ການກວດກູ້ ແລະ ທຳລາຍລະເບີດລູກຫວ່ານ, ການໂຄສະນາສຶກສາຄວາມສ່ຽງຈາກລະເບີດລູກຫວ່ານ ແລະ ການຊ່ວຍເຫລືອຖືກເຄາະຮ້າຍ ໄດ້ມີຄວາມຄືບໜ້າເປັນກ້າວໆ, ຊຶ່ງບັນດາປະເທດລັດພາຄີຈະໄດ້ນຳເອົາບົດຮຽນ ແລະ ປະສົບການໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ສົນທິສັນຍານີ້ໄປແລກປ່ຽນນຳກັນໃນກອງປະຊຸມທົບທວນຄືນຄັ້ງທຳອິດຂອງການຈັດຕັ້ງສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວທີ່ຈັດຂຶ້ນໃນລະຫວ່າງວັນທີ 7-11 ກັນຍາ 2015 ທີ່ເມືອງດູໂບຼນິກ, ປະເທດໂຄອາຊີ, ເຊິ່ງຈະໄດ້ຮັບເອົາຖະແຫລງການດູໂບຼນິກ ແລະ ແຜນປະຕິບັດ ງານສະບັບໃໝ່ເພື່ອປ່ຽນແທນຖະແຫລງການ ແລະ ແຜນປະຕິບັດງານວຽງຈັນ.

    ສຳລັບ ສປປ ລາວ ໂດຍການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ການຊ່ວຍເຫລືອຈາກວົງຄະນະຍາດສາກົນ ແລະບັນດາປະເທດຄູ່ ຮ່ວມພັດທະນາ, ວຽກງານແກ້ໄຂບັນຫາລະເບີດບໍ່ທັນແຕກໄດ້ດຳເນີນໄປຢ່າງດີ, ເຊິ່ງໄດ້ສຸມໃສ່ການສຳຫລວດ ແລະ ກວດກູ້ລະເບີດບໍ່ທັນແຕກຢູ່ຈຸດສຸມພັດທະນາ ແລະ ເຂດບູລິມະສິດຕ່າງໆຂອງລັດຖະບານ,ຊຶ່ງໃນໄລຍະຜ່ານມາສາມາດກວດ ກູ້ເນື້ອທີ່ໄດ້ທັງໝົດ 33.358 ເຮັກຕາ, ທຳລາຍລະເບີດລູກຫວ່ານໄດ້ 242.056 ໜ່ວຍ, ບົມໃຫຍ່ 2.158 ໜ່ວຍ, ມິນ 1.141 ໜ່ວຍ ແລະ ລະເບີດອື່ນໆ 314.407 ໜ່ວຍ, ສະເພາະ 6 ເດຶອນຕົ້ນປີ 2015 ສາມາດກວດກູ້ເນື້ອທີ່ໄດ້ 2.227 ເຮັກຕາ, ທຳລາຍລະເບີດລູກຫວ່ານໄດ້ 56.551 ໜ່ວຍ, ບົມໃຫຍ່ 106 ລູກ, ມິນ 28 ໜ່ວຍ ແລະລະເບີດ ອື່ນໆ 14.926 ໜ່ວຍ, ນອກຈາກນີ້, ລັດຖະບານໄດ້ຮັບຮອງແຜນຍຸດທະສາດແຫ່ງຊາດວ່າດ້ວຍການຊ່ວຍເຫລືອຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ ຈາກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກສຳລັບປີ 2016-2020 ອິງໃສ່ແຜນຍຸດທະສາດດັ່ງກ່າວພວກເຮົາສາມາດຊ່ວຍເຫລືອປິ່ນປົວ ການແພດ, ຟື້ນຟູສຸຂະພາບໃຫ້ແກ່ຜູ້ທີ່ລອດຊີວິດຈາກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກໄດ້ເປັນຢ່າງດີ ແລະ ປະກອບອາຊີບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ ຫລາຍກວ່າ 600 ຄົນ, ສຳລັບວຽກງານໂຄສະນາຜົນຮ້າຍກໍແມ່ນໄດ້ປະສານສົມທົບກັບກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາປັບປຸງຫລັກສູດການຮຽນການສອນກ່ຽວກັບລະເບີດບໍ່ທັນແຕກເຊື່ອມສານເຂົ້າໃນຫລັກສູດການຮຽນການສອນຊັ້ນປະຖົມສຶກສາແລ້ວຫລາຍກວ່າ 150 ແຫ່ງໃນ 10 ແຂວງທີ່ມີລະເບີດຕົກຄ້າງ, ແນໃສ່ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍນັກຮຽນຢູ່ໃນເຂດທີ່ມີລະເບີດຄົກຄ້າງໄດ້ຮຽນຮູ້ເຂົ້າ ໃຈຜົນຮ້າຍຂອງມັນ ແລະ ຮູ້ຫລີກລ້ຽງພຶດຕິກຳສ່ຽງຕ່າງໆທີ່ຈະພາໃຫ້ເກີດອຸປະຕິເຫດ, ເຮັດໃຫ້ຕົວເລກຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ ຫລຸດລົງຈາກ 119 ຄົນໃນປີ 2010 ມາເປັນ 99 ຄົນໃນປີ 2011 ແລະ 56 ຄົນໃນປີ 2012, 41 ຄົນໃນປີ 2013 ແລະ 45 ຄົນໃນປີ 2014. ແນວໃດກໍຕາມຈຳນວນຜູ້ເຄາະຮ້າຍຈາກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກໃນປີ 2015 ມີທ່າອ່ຽງເພີ່ມຂຶ້ນ, ສະເພາະ 6 ເດືອນມີຫລາຍກວ່າ 30 ກໍລະນີແລ້ວ, ການຊ່ວຍ ເຫລືອຜູ້ລອດຊີວິດກໍຍັງເຮັດໄດ້ບໍ່ທັນດີເທົ່າທີ່ຄວນ, ການກວດກູ້ບໍ່ສາມາດ ບັນລຸຄາດໝາຍ MDG9 ໄດ້ເທື່ອຍ້ອນທຶນຮອນບໍ່ພຽງພໍ, ແນວໃດກໍຕາມ, ໃນແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີຄັ້ງທີ VIII (2016-2020) ແມ່ນຈະໃຫ້ສຳເລັດການເກັບກຳຂໍ້ມູນພື້ນຖານການຕົກຄ້າງຂອງລະເບີດບໍ່ທັນແຕກຢູ່ 5.238 ບ້ານໃນ 9 ແຂວງ ແລະ 124 ຈຸດສຸມພັດທະນາຂອງລັດຖະບານ, ສືບຕໍ່ວຽກງານໂຄສະນາຜົນຮ້າຍຂອງລະເບີດບໍ່ທັນແຕກຢູ່ໂຮງ ຮຽນມັດທະຍົມໃນທົ່ວປະເທດເພື່ອແນໃສ່ຫລຸດຜ່ອນຈຳນວນຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍໃຫ້ຕ່ຳກວ່າ 40 ຄົນຕໍ່ປີ ແລະ ການຊ່ວຍ ເຫລືອ, ຟື້ນຟູສຸຂະພາບ, ປະກອບອາຊີບ,ສ້າງລາຍໄດ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປະມານ 1.500 ຄົນຮອດປີ 2020. ສະນັ້ນ ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວຈຶ່ງຮຽກຮ້ອງມາຍັງປະເທດຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນຈົ່ງສືບຕໍ່ໃຫ້ການ ສະໜັບສະໜູນ ແລະ ຊ່ວຍ ເຫລືອ ສປປ ລາວ ໃນການປະຕິບັດພັນທະຂອງຕົນພາຍໃຕ້ສົນທິສັນຍາດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດຕາມຄາດໝາຍວາງໄວ້.