ແນວໃດກໍຕາມ, ໄລຍະຜ່ານມາ, ເຖິງວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ມີການແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວດ້ວຍຫລາຍຮູບການ
ເປັນຕົ້ນ: ປະເພດໃບ້ບ້າເສຍຈິດ ຫລື ພິການຖ້າຫາກມີຄອບຄົວ ຫລື
ຜູ້ປົກຄອງກໍສົ່ງກັບຄືນສູ່ຄອບຄົວເບິ່ງແຍງ, ຖ້າບໍ່ມີກໍແມ່ນຈັດສັນເຂົ້າໄປຢູ່ສູນບໍາບັດ, ສ່ວນຜູ້ທີ່ມີຮ່າງກາຍແຂງ ແຮງມາຈາກຕ່າງແຂວງກໍແມ່ນໄດ້ສົ່ງກັບຄືນເມືອທ້ອງຖິ່ນ, ພ້ອມທັງມອບໃຫ້ອໍານາດການປົກ
ຄອງທ້ອງຖິ່ນສຶກສາອົບຮົມບໍ່ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກັບຄືນມາຂໍທານອີກ.
ແຕ່ປາກົດວ່າຄົນຂໍທານປະເພດທີ່ຮ່າງກາຍແຂງແຮງນີ້ແມ່ນຍັງສືບຕໍ່ກັບຄືນມາເລາະຂໍທານໃນຕົວເມືອງອີກ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ນະ ຄອນຫຼວງຈັນ, ເຊິ່ງບັນຫາດັ່ງກ່າວເຫັນວ່າຍັງບໍ່ສາມາດແກ້ໄຂໄດ້ຢ່າງຂາດຕົວ, ເນື່ອງຈາກພວກກ່ຽວມີຄວາມກຽດຄ້ານ ແລະ ບໍ່ມັກອອກແຮງງານ
ເພື່ອເຮັດການຜະລິດພັດທະນາຄອບຄົວ, ຄົນຂໍທານ
ປະເພດນີສ່ວນໃຫ່ຍແມ່ນມາເປັນຄອບຄົວ ແລະ ບາງຄົນພາລູກເລັກເດັກແດງຫອບເຈ່ຍມານຳ, ເຊິ່ງມີທັງຜູ້ສູງອາຍຸ, ແມ່ຍິງ ແລະ ເດັກນ້ອຍ ພາກັນຍ່າງເລາະຂໍທານຕາມສາຍທາງຕ່າງໆໃນຕົວເມືອງ, ຕົກແລງມາກໍໄປພົບເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ຕາມສວນສາທາລະນະ, ວັດ ແລະ ສະຖານທີ່ຕ່າງໆ, ບາງຄັ້ງມີການຊື້ເຫຼົ້າເບຍມາດຶ່ມຢ່າງເມົາມັນໂດຍບໍ່ສົນໃຈຕໍ່ສາຍຕາປະຊາຊົນທີ່ຜ່ານໄປມາ.
ຕໍ່ສະພາບການດັ່ງກ່າວ, ເຈົ້າໜ້າທີ່ ຫລື ໜ່ວຍງານກ່ຽວຂ້ອງຄວນນຳໃຊ້ມາດຕະການຢ່າງເດັດຂາດຕໍ່ພວກກ່ຽວເພື່ອໃຫ້ກັບຄືນສູ່ທ້ອງຖິ່ນ, ພ້ອມທັງມອບໃຫ້ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນຂອງພວກເຂົາຢູ່ນັ້ນ
ເພີ່ມທະວິຄວາມເອົາໃຈໃສ່ໃນການສຶກສາອົບຮົມກ່ຽວກັບພາບພົດອັນບໍ່ຈົບງາມຈາກການຂໍທານ, ເຮັດໃຫ້ເສື່ອມເສຍກຽດສັກສີຕ່າງໆ, ພ້ອມທັງປຸກລະດົມໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ໄດ້ເຖິງຄວາມສໍາຄັນຂອງກສຍອອກແຮງງານເພີ່ມພູນຜະລິດຜົນ, ເຮັດການຜະລິດເພື່ອເປັນອາຫານ ແລະ
ສີນຄ້າຂາຍສ້າງລາຍຮັບເພື່ອພັດທະນາຄອບຄົວໃຫ້ມີຢູ່ມີກິນຫລາຍຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ.
ອີກເບື້ອງໜຶ່ງ,
ປະຊາຊົນທົ່ວໄປທັງຢູ່ຕົວເມືອງ ຫລື
ທ້ອງຖິ່ນກໍບໍ່ຄວນໃຫ້ເງິນຄົນຂໍທານທີ່ມີຮ່າງກາຍແຂງແຮງສົມບູນ, ເພາະຈະເປັນການສົ່ງເສີມໃຫ້ສະພາບຄົນຂໍທານເພີ່ມຫລາຍຂຶ້ນ.
No comments:
Post a Comment