ການຄ້າຢືນຢັນບໍ່ໄດ້ຖືເບົາຕໍ່ການ ຄວບຄຸມລາຄາສິນຄ້າ

       ນັບແຕ່ລັດຖະບານໄດ້ປັບຂຶ້ນ ເງິນເດືອນພະນັກງານ ເມື່ອຕົ້ນປີ 2012 ເປັນຕົ້ນມາ, ປາກົດວ່າກະແສຂອງສັງຄົມຍັງເຝົ້າ ເບິ່ງສະພາບລາຄາສີນຄ້າຕາມທ້ອງຕະຫລາດທີ່ເຫັນວ່າມີການເໜັງຕີງຂຶ້ນລົງເລື້ອຍໆສົ່ງຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ຜູ້ບໍລິໂພກໂດຍ ສະເພາະແມ່ນຜູ້ທີ່ມີລາຍ ຮັບໜ້ອຍເຊິ່ງສັງຄົມຍັງສົງໄສວ່າ:ລາຄາສີນຄ້າມີ ການເໜັງຕີງຂຶ້ນນັ້ນແມ່ນຜົນມາຈາກການຂຶ້ນເງິນ ເດືອນ ຫລື ຍ້ອນຊາວຄ້າຂາຍສວຍໂອກາດ.

     ຕໍ່ບັນຫາດັ່ງກ່າວ,ກະຊວງອຸດ ສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າ ໃຫ້ຮູ້ ວ່າ:ການທີ່ລັດຖະບານມີນະໂຍບາຍເພີ່ມເງິນເດືອນພະນັກ ງານນັ້ນ ເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງດີ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງພະນັກງານລັດຖະກອນກໍຄືປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າດີຂຶ້ນ ແລະ ສາມາດປະກອບສ່ວນວຽກງານໃຫ້ແກ່ ພັກ-ລັດໄດ້ສະດວກ ແລະ ເຕັມ ເມັດເຕັມໜ່ວຍຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ ແລະ ເພື່ອໃຫ້ປະເທດ ຊາດຫລຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມດ້ອຍພັດທະນາ ໃນປີ 2020 ໃຫ້ໄດ້. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ລັດກໍຄືກະຊວງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າ ບໍ່ໄດ້ຫລຸດຄວາມພະຍາຍາມໃນການ ຄວບຄຸມລາຄາສິນຄ້າບາງຊະນິດທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງປະຊາຊົນ ເຊິ່ງການ ຄວບຄຸມດັ່ງກ່າວທີ່ຈິງກໍແມ່ນໄດ້ ເຮັດມາຫລາຍປີແລ້ວ. ຕົວຢ່າງນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟທີ່ເປັນສິນຄ້ານຳ ເຂົ້າ 100%, ຖ້າປ່ອຍໄປຕາມກົນ ໄກຕະຫລາດທີ່ບໍ່ມີການດັດສົມ ຂອງລັດ, ແນ່ນອນລາຄານ້ຳມັນ ໂດຍສະເພາະນ້ຳມັນແອັດ ຊັງທຳມະດາ (ຢູ່ຈຸດນະຄອນຫລວງ) ຈະບໍ່ຢູ່ໃນລາຄາຄືທີ່ໄດ້ຊົມໃຊ້ຜ່ານມາ, ກົງກັນຂ້າມ ປະຊາຊົນຈະໄດ້ຊົມໃຊ້ນ້ຳມັນທີ່ມີ ລາຄາແພງເກືອບເຖິງ 20.000 ກີບຕໍ່ລິດ. ນັ້ນ ກໍຍ້ອນລັດຖະບານກໍຄືກະຊວງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າໄດ້ນຳໃຊ້ມາດຕະ ການຄວບຄຸມລາຄາໄດ້ຮັບຜົນດີ.

    ສ່ວນສິນຄ້າປະເພດອື່ນໆກໍ ເຊັ່ນດຽວກັນຄືເຂົ້າ, ຊີ້ນ, ປາລ້ວນແຕ່ເປັນສິນຄ້າທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນ ແລະ ມີຜົນກະທົບໄວ ຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ. ສະນັ້ນ, ລັດຖະບານ ກໍໄດ້ອອກ ມາດຕະການໃນການຄວບຄຸມ ລາຄາໄປແລ້ວ ແລະ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ ສິນຄ້າເຫລົ່ານັ້ນມີຄວາມສະ ຫງົບທາງລາຄາໝາຍ ຄວາມ ວ່າ: ມີລາຄາທີ່ສົມເຫດສົມຜົນ, ການຄວບຄຸມລາຄາ ສິນຄ້າບໍ່ສະເພາະແຕ່ຄວບຄຸມໃນລາຍ ການທີ່ຢູ່ຂ້າງເທິງ ຍັງຈະໄດ້ຂະ ຫຍາຍໄປສູ່ສິນຄ້າອື່ນອີກຖ້າເຫັນ ວ່າມີຄວາມຈຳເປັນ. ການຈັດ ຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການຄວບຄຸມດັ່ງກ່າວ ແມ່ນບົນພື້ນຖານ ການຜັນຂະຫຍາຍທິດທາງນະ ໂຍບາຍຂອງພັກ ແລະ ລັດຖະ ບານເປັນຕົ້ນດຳລັດ 474/ນຍ, ລົງວັນທີ 18 ພະຈິກ 2010 ວ່າ ດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງລາຄາສິນຄ້າ ແລະ ບໍລິການເຊິ່ງດ ຳລັດດັ່ງ ກ່າວ ນີ້ໄດ້ເວົ້າວ່າ: ຂະແໜງການ ອື່ນໆທີ່ກ່ຽວຂ້ອງມີສ່ວນຮ່ວມ ໃນການຄຸ້ມຄອງລາຄາພາຍໃຕ້ ຂໍ້ບັດຍັດຕ່າງໆ ທີ່ ໄດ້ລະບຸໄວ້ໃນ ດຳລັດສະບັບນີ້.ສະນັ້ນໄລຍະ ຕໍ່ໄປສິນຄ້າທີ່ຄວບຄຸມລາຄາ ກ່ອນຈະຂຶ້ນ ຫລື ລົງ ລັດເປັນຜູ້ອະນຸຍາດຈຶ່ງ ສາມາດປະຕິບັດໄດ້, ຖ້າຜູ້ໃດລະເມີດກໍຈະຖືກປະຕິ ບັດມາດ ຕະການຕາມທີ່ລະບຸໄວ້ໃນລະບຽບການທີ່ເໝາະສົມ. ປັດ ຈຸບັນສິນຄ້າຄວບຄຸມລາຄາທີ່ຂະແໜງອຸດສາຫະກຳ ແລະ ການຄ້າຄຸ້ມຄອງມີນ້ຳມັນເຊື້ອໄຟທຸກຊະນິດ, ເຂົ້າ, ຊີ້ນໝູ, ງົວ ແລະ ປາ ນິນ.

       ສ່ວນສິນຄ້າ ແລະ ບໍລິການ ຄວບຄຸມລາຄາທີ່ເປັນປັດໄຈ ຫລັກຕໍ່ການຜະລິດ ແມ່ນຂະ ແໜງການອື່ນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຄຸ້ມ ຄອງເຊັ່ນ: ກະສິກຳ-ປ່າໄມ້, ໂຍ ທາທິການ-ຂົນສົ່ງ, ໄປສະນີ-ໂທ ລະຄົມມະນາຄົມ - ສື່ສານ, ພະ ລັງງານ ແລະ ບໍ່ແຮ່ເຫລົ່າ ນີ້ເປັນ ຕົ້ນ. ກ່ຽວກັບບັນຫາລາຄາສິນ ຄ້າ ເພີ່ມຂຶ້ນຫລາຍ ອັນເປັນສາ ເຫດຈາກການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງເງິນ ເດືອນຂອງພະນັກງານ ນັ້ນບໍ່ແມ່ນ ເຫດຜົນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັນຖ້າ ຈະມີ ກໍແມ່ນຢູ່ໃນກໍລະນີກົນໄກຂອງ ຕະຫລາດທີ່ຕິດພັນກັບການສະ ໜອງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການເທົ່າ ນັ້ນ, ເວລາໃດສິນຄ້າໜ້ອຍ, ແຕ່ ຄວາມຕ້ອງການຊົມໃຊ້ຂອງສັງ ຄົມພັດຫລາຍແນ່ນອນ ເວລານັ້ນສິນ ຄ້າດັ່ງກ່າວກໍຈະມີລາຄາແພງ ຂຶ້ນຜິດປົກກະຕິ.ສະນັ້ນເພື່ອໃຫ້ ການສະໜອງພຽງພໍກັບຄວາມ ຕ້ອງການລວມທັງເຮັດໃຫ້ລາ ຄາຕົ້ນທຶນຕ່ຳນັ້ນ,ຂະແໜງກະສິ ກຳ-ປ່າໄມ້ ຕ້ອງເປັນເຈົ້າການ  ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມການຜະລິດ (ການ ປູກຝັງ-ລ້ຽງສັດ) ໃຫ້ຫລາຍ ຂຶ້ນ, ຕ້ອງຊ່ວຍຜູ້ຜະລິດທາງເຕັກ ນິກ-ວິຊາການທີ່ຈຳເປັນ ແລະ ທະນາຄານກໍຄວນມີນະໂຍບາຍ ໃຫ້ກູ້ຢືມທຶນດອກເບັ້ຍຕ່ຳ ແລະ ໄລຍະຍາວ, ຕ້ອງພະຍາມຍາມຈຳກັດບັນດາຂັ້ນຂອດ, ລະບຽບການທີ່ສ້າງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກລຳຄານ ແລະ ເພີ່ມຕົ້ນທຶນ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ປະກອບການຜະລິດ, ທຸລະກິດ ແລະ ອື່ນໆ.