ກອງປະຊຸມຍົກໃຫ້ເຫັນວ່າ: ຜົນສຳເລັດອັນສຳຄັນແມ່ນສາມາດພັດທະນາຫລັກສູດຮຽນຂອງທຸກຊັ້ນ,
ທຸກສາຍ ໂດຍເນັ້ນໃສ່ສະມັດຖະພາບ, ພັດທະນາ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ສະໜອງປຶ້ມແບບຮຽນ
ແລະ ຄູ່ມືຄູສຳລັບຫລັກສູດໃໝ່ໄດ້ໂດຍ
ພື້ນຖານ, ໄດ້ປັບປຸງວິທີການສອນໃຫ້ໄປຕາມຈຸດໝາຍຂອງຫລັກສູດໃໝ່ທີ່ເນັ້ນຄຸນນະພາບ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮຽນກຳໄດ້ຄວາມຮູ້, ມີຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງ ແລະ ນຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ດັ່ງກ່າວເຂົ້າໃນການປະຕິບັດຕົວຈິງໄດ້ ແລະ ພິເສດແມ່ນໄລຍະໜຶ່ງ
ປີຜ່ານມາ ຂະແໜງການສຶກສາ ແລະ ກິລາ ໄດ້ສຸມໃສ່ປ່ຽນແປງແບບວິທີການຄຸ້ມຄອງການສຶກສາຄືນໃໝ່ໃຫ້ສາມາດຮັບໃຊ້ການປະຕິຮູບ,
ການບຸກທະລຸ ກໍຄືການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານສາມສ້າງ ໂດຍເລັ່ງໃສ່ຄຸ້ມຄອງ-ກໍ່ສ້າງນັກຮຽນ-ນັກສຶກສາໃຫ້ເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ
ແລະ ດັດສົມກະແສດັ່ງກ່າວໃຫ້ໄປຕາມທິດຮັບໃຊ້ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງຊາດ
ແລະ ສາມາດເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບພາກພື້ນ ແລະ ສາກົນໄດ້. ພ້ອມນັ້ນ ກໍໄດ້ພັດທະນາໂຄງປະກອບການສຶກສາໃຫ້ມີລະບົບທີ່ຊັດເຈນຂຶ້ນ,
ພັດທະນາລະບົບຫ້ອງຮຽນ, ໂຮງຮຽນໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານເປັນສ່ວນຫລາຍ ເພື່ອສາມາດຕອບສະໜອງການຂະ
ຫຍາຍຕົວຂອງການສຶກສາໃຫ້ໄດ້ຕາມຄາດໝາຍ ແລະ ເອົາໃຈໃສ່ສົ່ງເສີມການສຶກສາ
ແລະ ກິລາໃຫ້ເປັນຂອງທົ່ວປວງຊົນ ເຊິ່ງແມ່ນປັດໄຈຕັດສິນຜົນສຳເລັດຂອງການປະຕິຮູບການສຶກສາ
ແລະ ກິລາຂອງປະເທດເຮົາ ແລະ ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວເຫັນວ່າໄດ້ມີການປັບປຸງປ່ຽນແປງໄປຕາມແຜນການປະຕິຮູບທີ່ໄດ້ເລັ່ງໃສ່ຫລຸດດ້ານປະລິມານລົງ
ແລະ ເພີ່ມຄຸນນະພາບໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ.ພື້ນຖານ, ໄດ້ປັບປຸງວິທີການສອນໃຫ້ໄປຕາມຈຸດໝາຍຂອງຫລັກສູດໃໝ່ທີ່ເນັ້ນຄຸນນະພາບ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮຽນກຳໄດ້ຄວາມຮູ້, ມີຄວາມສາມາດປະດິດສ້າງ ແລະ ນຳໃຊ້ຄວາມຮູ້ດັ່ງກ່າວເຂົ້າໃນການປະຕິບັດຕົວຈິງໄດ້ ແລະ ພິເສດແມ່ນໄລຍະໜຶ່ງ
ກອງປະຊຸມຍັງຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ: ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນ
ກໍຍັງມີບາງບັນຫາ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຂະແໜງການດັ່ງກ່າວຈະຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ແກ້ໄຂ
ຄືວິທີການສິດສອນຂອງຄູຈຳນວນໜຶ່ງມີລັກສະນະຕາຍຕົວ, ບໍ່ປະດິດສ້າງ, ບໍ່ສົ່ງເສີມໃຫ້ຜູ້ຮຽນມີຄວາມຕັ້ງໃຈຕໍ່ການຮຽນ,
ການຕີລາຄາຜົນການຮຽນຂອງນັກຮຽນ-ນັກສຶກສາຍັງເຮັດແບບລວມໆ, ຄູສ່ວນຫລາຍຍັງບໍ່ທັນເອົາວຽກບ້ານໃຫ້ນັກຮຽນ,
ບາງຄູໃຫ້ວຽກບ້ານແຕ່ບໍ່ກວດກາ ແລະ ນຳພານັກຮຽນແກ້ບົດໃນຫ້ອງ; ການສ້າງຫລັກສູດ
ແລະ ປະຕິບັດຫລັກສູດຂອງສະຖາບັນການສຶກສາຊັ້ນສູງຈຳນວນໜຶ່ງຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປະຕິບັດຕາມລະບຽບ-ຫລັກການ
ແລະ ມາດຕະ ຖານຫລັກສູດແຫ່ງຊາດຢ່າງຄົບຖ້ວນ, ຂາດການປະສານງານກັນໃນການຈັດຫລັກສູດຕໍ່ເນື່ອງ
ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງສາຍອາຊີວະສຶກສາ ແລະ ສາຍການສຶກສາຊັ້ນສູງ; ຄູສອນໃນສະຖາບັນຊັ້ນສູງສ່ວນຫລາຍມີວຸດທິການສຶກສາໃນລະດັບປະລິນຍາຕີ,
ສ່ວນລະດັບປະລິນຍາໂທ ແລະ ປະລິນຍາເອກຍັງມີຈຳກັດ; ການຄຸ້ມຄອງໂຮງຮຽນ ແລະ ສະຖາບັນສຶກາຍັງເຮັດບໍ່ທັນໄດ້ດີເທົ່າທີ່ຄວນ;
ການພັດທະນາ, ການເຝິກຝົນຫລໍ່ຫລອມ, ການຊອກຮູ້ຮ່ຳຮຽນຂອງນັກຮຽນ ແລະ ຄູຍັງບໍ່ທັນມີລັກສະນະຕັ້ງ
ໜ້າເທົ່າທີ່ຄວນ; ການຈັດຕັ້ງ ພາລະບົດບາດໜ້າທີ່ຂອງຄະນະພັດທະນາການສຶກສາຂັ້ນແຂວງ,
ຂັ້ນເມືອງ ແລະ ຂັ້ນບ້ານຍັງບໍ່ທັນເປັນເຈົ້າການໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງຕົນຢ່າງເຕັມສ່ວນ.
ສະຖາບັນການສຶກສາພາກເອກະຊົນຈຳນວນໜຶ່ງບໍ່ທັນໄດ້ຕາມມາດຕະຖານ: ອາຄານສະຖານທີ່ໂຮງຮຽນ,
ຫ້ອງຮຽນຄັບແຄບ, ແອອັດ ບໍ່ສາມາດດຳເນີນການສອນ-ການຮຽນໄດ້ຄົບຕາມ 5 ຫລັກມູນຂອງການສຶກສາ;
ການຍາດແຍ່ງທຶນຊ່ວຍເຫລືອຈາກອົງການຈັດຕັ້ງສັງຄົມຕ່າງໆຍັງມີລັກສະນະກະແຈກກະຈາຍ,
ຍັງຂາດການຕິດຕາມປະເມີນເປັນສາເຫດໃຫ້ແກ່ການສະຫລຸບສັງລວມການຊ່ວຍເຫລືອທັງໝົດພົບຄວາມຫຍຸ້ງ
ຍາກ; ນິຕິກຳຮອງຮັບໃນວຽກງານການຮ່ວມມືຍັງບໍ່ທັນໄດ້ພັດທະນາຢ່າງຈິງຈັງ;
ຂີດຄວາມສາມາດທາງດ້ານການຮ່ວມມື, ການພົວພັນ ແລະ ພາສາຕ່າງປະເທດຂອງພະນັກງານຍັງມີຂີດຈຳກັດທາງດ້ານປະລິມານ
ແລະ ຄຸນນະພາບ.
No comments:
Post a Comment