ການ​ແກ້​ໄຂ​ການ​ສໍ້​ລາດ​ບັງ​ຫລວງ​ແມ່ນ​ວາລະ​ຂອງ​ຊາດ

​

ໂດຍ: ຄຳ​ເຜີຍ ສີ​ຊະນະ​ມຸງ

      ຫລາຍຄົນກໍມີຫລາຍທັດສະນະ ແລະ ມີຫລາຍຄຳເຫັນທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປກ່ຽວກັບການແກ້ໄຂ ບັນຫາການສໍ້ລາດບັງຫລວງທີ່ກຳລັງແຜ່ລາມຢູ່ໃນບ້ານເຮົາ ເພາະມາຮອດດຽວນີ້ເກືອບເວົ້າໄດ້ວ່າມັນເຂົ້າກະດູກດຳໄປແລ້ວ. ບັນຫາສຳຄັນກໍມີຢູ່ວ່າ: ນັບແຕ່ຜົນປະໂຫຍດລະຫວ່າງບຸກຄົນຕໍ່ບຸກຄົນ, ລະຫວ່າງເຈົ້າກັບຂ້ອຍກໍມີອັນປ່ອນອັນຍື່ນ ຫລື ລະຫວ່າງບຸກຄົນກັບອັນລວມກໍເໝືອນກັນ ຖ້າຢາກໄດ້ວຽກ ຫລື ຕ້ອງການດ້ານຜົນປະໂຫຍດໃດໜຶ່ງບໍ່ໃຫ້ມີອັນຄາ, ມາບໍ່ໃຫ້ມີອັນຂ້ອງກໍ

ຕ້ອງໄດ້ມີສິນຈ້າງລາງວັນເປັນ ຂອງທຳມະດາ ເພາະດຽວນີ້ເປັນຍຸກເສດຖະກິດ ເຮັດຫຍັງກໍຕ້ອງມີເງິນເປັນຜູ້ເບີກທາງຈຶ່ງເດີນແມ່ນແລ່ນສະດວກ. ນີ້ຄືບັນດາທັດສະນະ ແລະ ຫາງສຽງເວົ້າວ່າຂອງຄົນໃນປັດຈຸບັນທີ່ຜູ້ຂຽນໄດ້ນຳເອົາມາເປັນຕົວຕັ້ງ ເພື່ອພ້ອມກັນຄົ້ນຄິດ, ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ພ້ອມກັນຊອກຫາທາງອອກຢ່າງເໝາະສົມ.

     ຕາມຜູ້ຂຽນວ່າ: ໃນສັງຄົມລາວເຮົາດຽວນີ້ບັນຫາການສໍ້ລາດບັງຫລວງມັນເປັນລັກສະນະແຜ່ລາມເກາະກ່າຍຄືຕ່ອງໂສ້. ນັບແຕ່ຕໍ່າຫາສູງ, ນັບແຕ່ເທິງລົງລຸ່ມ ແລະ ນັບແຕ່ນ້ອຍຫາໃຫຍ່. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງວ່າແນວນັ້ນ ? ຍ້ອນວ່າທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຈະເຮັດຫຍັງລົງໄປກໍຕ້ອງອາໄສເງິນເປັນຜູ້ເບີກທາງບໍ່ຫລາຍກໍໜ້ອຍ. ດັ່ງຄຳສຸພາສິດສັບຕົງໂຕຍເຂົາວ່າ: “ມີເງິນເຮັດຫຍັງກໍໄດ້ປັບບໍ່ມີເງິນກໍຈ້ອຍວັບ” ນັ້ນຄືຕົວຈິງຂອງເຫດ ແລະ ຜົນໃນການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົນໃນສັງຄົມ ແລະ ການພົວພັນສັງຄົມໃນຍຸກໂລກາພິວັດ ເພາະສະນັ້ນຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ: ບັນຫາການແກ້ໄຂການສໍ້ລາດບັງຫລວງຢູ່ບ້ານເຮົາຍັງມີຫລາຍອັນສັບສົນ, ຫຍຸ້ງຍາກ, ຕ້ອງເຮັດຢ່າງລະອຽດອ່ອນ ແລະ ຕ້ອງກາຍເປັນພາລະກິດອັນໃຫຍ່ຫລວງ ແລະ ຍາວນານສົມຄວນ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ, ຖ້າເຮົາຈະມາໄລ່ເອົາກິໆກີໆລະຫວ່າງຜົນປະໂຫຍດຂອງບຸກຄົນກັບບຸກຄົນ ຫລື ລະຫວ່າງບຸກຄົນກັບລວມໝູ່ບາງຢ່າງມັນກໍບໍ່ເປັນອັນສິ້ນສຸດ ເພາະເວົ້າເຖິງການສໍ້ລາດບັງຫລວງມັນມີຫລາຍກໍລະນີ, ຫລາຍຮູບການ, ວິທີການ ແລະ ຫລາຍຂົງເຂດທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປຢ່າງກວ້າງຂວາງຈົນນັບ ບໍ່ຖ້ວນ. ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນກົກຂອງບັນຫາໃຫ້ພວກເຮົາພ້ອມຈຳແນກແບ່ງສ່ວນເບິ່ງວ່າອັນໃດມັນມີຜົນສະທ້ອນອັນໃຫຍ່ຫລວງຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດຂອງລັດ, ຂອງຊາດແຕະຕ້ອງເຖິງຕົວກົດໝາຍຢ່າງຮ້າຍແຮງກໍຕ້ອງມີມາດຕະການຕ້ານ ແລະ ສະກັດກັ້ນຢ່າງເດັດຂາດ. ກໍລະນີທີ່ຖືວ່າເປັນການສໍ້ລາດບັງຫລວງອັນຮ້າຍແຮງ ເຊິ່ງພວກເຮົາບໍ່ຄວນເຮັດນັ້ນ ກໍຄືການລັກຕັດໄມ້ທຳລາຍປ່າ, ຫາວິທີຫລີກເວັ້ນພາສີບໍ່ຢາກເສຍພັນທະອາກອນໃຫ້ລັດ, ຊອກວິທີຍັກຍອກເອົາວັດຖຸ ແລະ ຊັບສິນຂອງລັດເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຕົນເອງ ແລະ ພວກພ້ອງ ຈົນເຮັດໃຫ້ລັດ ແລະ ປະເທດຊາດຕ້ອງເສຍຜົນປະໂຫຍດ ແລະ ມີຜົນສະທ້ອນເຮັດໃຫ້ລັດເກັບລາຍຮັບບໍ່ໄດ້ຕາມຄາດໝາຍນັ້ນລະຄືຕົວການຂອງການສໍ້ລາດບັງຫລວງ.

    ຕາມເຮົາວ່າ: ເພື່ອຊອກຫາທາງອອກໃຫ້ໄປຕາມທິດຍືນຍົງ ແລະ ຫັນໄປສູ່ອັນທັນສະໄໝເທື່ອລະກ້າວມີແຕ່ພ້ອມກັນຕື່ນຕົວປັບປຸງປ່ຽນແປງຄວາມເຫັນແກ່ຕົວແລ້ວຫັນສູ່ການປະຕິບັດຕົວບົດກົດໝາຍໃຫ້ເຂັ້ມງວດ ເພາະວ່າການປະຕິບັດກົດໝາຍແມ່ນສິດ, ໜ້າທີ່ ແລະ ພັນທະຂອງພົນລະເມືອງທີ່ມີຕໍ່ປະເທດຊາດ. ຖ້າຜູ້ໃດຝ່າຝືນ ຫລື ຮູ້ແລ້ວຕ່າວພາໂລກໍຕ້ອງໃຊ້ມາດຕະການອັນເດັດຂາດ. ໃນມະຕິ 10 ຂອງພັກ ແລະ ແຜນພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ 5 ປີຄັ້ງທີ 8 ຂອງພັກ ໄດ້ກຳນົດເປົ້າໝາຍຢ່າງຈະແຈ້ງ ວ່າ: ແຕ່ນີ້ຮອດປີ 2020 ຕ້ອງນຳພາປະເທດຊາດຫລຸດພົ້ນອອກຈາກສະຖານະພາບຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ດ້ອຍພັດທະນາ. ນີ້ຄືຫລັກໄຊທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ພ້ອມກັນສູ້ໃຫ້ໄປເຖິງເປົ້າ. ແຕ່ກົງກັນຂ້າມຖ້າພວກເຮົາຫາກພາກັນເຮັດສຸມສີ່ສຸມຫ້າ ຄື 5 ປີ, 10 ປີຜ່ານມາ ບໍ່ພຽງແຕ່ຈະບໍ່ໄປເຖິງເປົ້າຍິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ປະເທດ ຊາດຖົດຖອຍ.